لطفا منتظر باشید ...
ابو برده بن عوف ازدى
شيخ طوسى و برقى، ابوبرده ازدى را از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورده اند. [ رجال طوسى، ص 63، ش 11؛ رجال برقى، ص 6؛ وقعة صفّين، ص 4 و 5؛ شرح ابن ابى الحديد، ج 3، ص 5. ]ابو برده بن عوف كه در جنگ جمل به عنوانِ مخالف، از سپاه امام فاصله گرفته بود، خدمت حضرت على عليه السلام آمد و گفت:اى اميرمؤمنان! آيا كشته هاى اطراف طلحه، زبير و عايشه را ديدى؟ به چه دليلى كشته شدند؟ امام عليه السلام در پاسخ فرمود: اينها شيعيان و كارگزاران مرا كشتند و دو برادر ربيعه عبدى را همراه جمعى از مسلمانان به شهادت رساندند، به جرم اين كه گفته بودند: ما حاضر نيستيم مثل شما پيمان شكنى كرده و حيله و غدر به كار بنديم. به همين جرم آنان را به قتل رساندند، سپس از اهل جمل خواستم كه قاتلان اين بى گناهان را تحويلم دهند تا قصاص شوند و كتاب خدا - قرآن - بين من و آنان حكم و داور شود، اما آنها حاضر نشدند و قاتلان را تحويل ندادند و به داورى قرآن نيز تن ندادند، سپس از راه جنگ با من وارد شدند، در حالى كه هنوز بيعت و پيمانم باخون نزديك به هزار نفر از شيعيانم به گردنشان بود، لذا من نيز با آنان جنگيدم و كشته هايشان به تلافىِ كشته هاى ما است. آيا تو در اين كار شك و ترديد دارى؟
ابوبرده گفت: تا به حال در شك و ترديد بودم، ولى اكنون حق را شناختم و خطاى آنان بر من آشكار شد. اى على! تو بر هدايت بوده و به حق رسيده اى.
