لطفا منتظر باشید ...
خريت بن راشد ناجى
خرّيت بن راشد از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله به شمار مى آيد؛ زيرا او به همراه جمعى از طايفه بنى سامة بن لؤى بين راه مكه و مدينه حضرت صلى الله عليه و آله را زيارت كرده است. [ اسد الغابه، ج 2، ص 110؛ الاصابه، ج 2، ص 274. ]وى در سال 11 هجرى به همراه گروهى از بنى ناجيه و نيز سليمان بن صوحان عبدى با جمعى از عبدالقيس به يارى حذيفة بن محصن غلفانى كه از طرف ابوبكر براى سركوبى مرتدين مردم عمان رفته بود، شتافتند و مرتدين را درهم شكسته و مسلمانان را به پيروزى رساندند. [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 3، ص 318 - 316. ]
خريت پس از قتل عثمان به مخالفين حضرت امير عليه السلام پيوست و طلحه و زبير را در جنگ جمل يارى كرد و فرماندهى گروه مضر در اين جنگ با او بود، [ همان، ج 4، ص 505؛ اسد الغابه، ج 2، ص 100؛ البته ابن اثير در تاريخ الكامل نوشته است كه: خريت بن راشد در جنگ جمل و صفين در ركاب حضرت جنگيده است. ولى به نظر مى رسد اين قول اشتباه باشد؛ زيرا طبق نقل اكثر مورخان وى در جنگ جمل با طلحه و زبير بوده است. ] ولى پس از جنگ جمل و پيروزى اميرالمؤمنين عليه السلام بر گروه ناكثين، توبه كرد و با سيصد نفر از بنى ناجيه به كوفه آمد و به ياران على عليه السلام پيوست و در ركاب آن حضرت جنگ صفين و به قولى در جنگ نهروان شركت كرد. [ آن طور كه از كتاب هاى تاريخ استفاده مى شود، حضور خريت بن راشد در ركاب حضرت على عليه السلام در صفين قطعى است، اما در جنگ جمل كه در پاورقى قبلى اشاره شد در ركاب طلحه و زبير بوده و اما حضور وى در نهروان كه طبرى در ج 5، ص 113 گفته، مشكل به نظر مى رسد؛ زيرا اولاً: بيشتر مورخان مثل ابن اثير در اسد الغابه و در الكامل و ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه و ابن حجر در الاصابه، نامى از حضور وى در جنگ نهروان نياورد اند. ثانياً: مخالفت خرّيت پس از داستان حكميت بوده و ظاهراً اين قضيه قبل از شروع جنگ نهروان بوده است، پس وجهى ندارد كه او در جنگ نهروان حضرت را يارى كرده باشد. ] اما او پس از داستان غم بار حكميت پرچم مخالفت برداشت و با اميرالمؤمنين عليه السلام اعلان جنگ نمود و سرانجام به دست ياران حضرت عليه السلام در سواحل درياى فارس "اهواز" به هلاكت رسيد. [ شرح تفصيلى خروج و شورش خرّيت بن راشد و همراهانش در پى خواهد آمد. ]
