ربيعه و نقل حديث از امام
در تاريخ بغداد آمده كه ربيعه مستقيماً از حضرت على عليه السلام استماع كرده و هنگام ورود حضرت به منطقه انبار در ركاب ايشان بوده است. همو مى گويد: اميرالمؤمنين عليه السلام در پادگان انبار برايمان خطبه اى ايراد كرد و چنين فرمود:يا ايّها النّاس، إنّ الجهادَ بابٌ مِن أبواب الجنّة، فَمَن تَركه شمله البلاء، و سيم الخسف، و ديس بالصغار، و اللَّه بلغنى أن المرأة المسلمة كانت يُنزع عنها رُعاثُها، و يكُشفُ عن ذيلها فما تمتنع، ثم انصرفوا موفورين و لم يُكلموا ما على هذا فارقت رسول اللَّه صلى الله عليه و آله...؛
اى مردم! همانا جهاد، درى از درهاى بهشت است و هر كه از آن روى گرداند، گرفتار بلا خواهد شد و به ذلت و خوارى خواهد افتاد و افراد پست و كوچك وى را لگد مال خواهند كرد، به خدا سوگند به من خبر رسيده كه "سپاهيان معاويه به مسلمانان يورش برده اند و" گوشواره از گوش زن مسلمانى بيرون آورده، و پرده درى شده است در حالى كه هيچ وسيله اى براى جلوگيرى نداشته، بعد آن گروه با غنيمت فراوان برگشته اند، در حالى كه هيچ كدام از آنها صدمه اى نديده اند. [ تاريخ بغداد، ج 8، ص 420؛ "اين خطبه نظير همان خطبه 27 نهج البلاغه است كه حضرت به تفصيل خطبه خواندند و در ادامه فرمودند: فلو أنّ امرأً مسلماً مات من بعد هذا أسفاً ما كان به ملوماً بل كان به عندي جديراً.... ]