لطفا منتظر باشید ...
حبيب بن عبداللَّه
حبيب بن عبداللَّه اسدى از اصحاب اميرالمؤمنين [ رجال طوسى، ص 38، ش 13. ] و امام حسين عليهماالسلام بوده است. [ رجال برقى، ص 7. ]حبيب بن عمرو
حبيب يكى از ياران اميرالمؤمنين عليه السلام است كه در هنگام شهادت حضرت بر بالين آن امام همام حاضر بوده است و مطالبى از حضرت شنيده و نقل مى كند.حبيب مى گويد: امام عليه السلام خطاب به من فرمود: يا حبيب، أنا واللَّه مفارقكم الساعة؛ اى حبيب! به خدا قسم ساعتى بيش نمى پايد كه از شما جدا خواهم شد. در اين هنگام من گريستم و ام كلثوم هم كه در كنار امام عليه السلام نشسته بود، گريست. حضرت به ام كلثوم فرمود: يا بنية، لا تبكين، فواللَّه لو ترين ما يرى أبوك ما بكيت؛ اى دخترم گريه نكن كه به خدا سوگند، اگر آنچه را كه من مى بينم، تو هم مى ديدى، هرگز نمى گريستى.
حبيب مى گويد: از حضرت پرسيدم: اى اميرمؤمنان! مگر چه مى بينيد؟ فرمود:
يا حبيب، أرى ملائكة السماوات و النبيين "و الارضين" بعضهم فى أثر بعض وقوفاً إلى أن تتلقُّونى، و هذا أخى محمّد رسول اللَّه صلى الله عليه و آله و سلم جالس عندى يقول: أقدم فإنّ أمامك خيرٌ لك مما أنت فيه؛
اى حبيب! فرشتگان آسمان "و زمين" و پيامبران را در پى هم مى بينم و انبياى الهى كه منتظرند تا مرا ببينند و اين هم برادرم محمد، رسول خدا صلى الله عليه و آله است كه مى فرمايد: اى على! پيش ما بيا، عالمى كه در انتظار توست، برايت بسى بهتر از جهانى است كه هنوز در آن هستى.
همو مى گويد: من هنوز خارج نشده بودم كه حضرت وفات يافت و روح بلندش به ملكوت اعلى پيوست. [ امالى صدوق، مجلس 52، ح 4. ]
