لطفا منتظر باشید ...
امير مؤمنان و زيارت قبر خباب
اميرمؤمنان عليه السلام به هنگام مراجعت از صفين، برخلاف انتظار در بيرون شهر كوفه هفت يا هشت قبر را ديد. پرسيد: اين قبرها از كيست؟ گفتند: قبر خبّاب و ديگر مسلمانان است. حضرت چون از وفات خبّاب آگاه شد او را ستود و خبّاب را با اين دعا مورد تكريم قرار داد:رحم اللَّه خباباً قد أسلم راغباً و هاجر طائعاً و عاش مجاهداً، و ابتلى فى جسمه "جسده" أحوالا، و لن يُضيعَ اللَّه أجر مَن أحسنُ عملاً؛
خداوند خبّاب را رحمت كند، زيرا او با ميل خود اسلام آورد و با رغبت و اشتياق به مدينه هجرت كرد و زندگانى خود را با جهاد و نبرد با دشمنان گذراند و شكنجه هاى جسمى زيادى را تحمل كرد و خداوند هرگز پاداش و اجر كسى را ضايع نمى كند.
سپس امام عليه السلام نزديك قبرها تشريف آورد و با اين جملات اجساد مؤمنين از جمله خبّاب را زيارت كرد:
السلام عليكم يا أهل الديار "الموحشة" من المؤمنين و المسلمين، أنتم لنا سلفٌ طوبى لمن ذكر المعاد، و عمل للحساب، و قنع بالكفاف و رضى عن اللَّه عزّوجل فارطٌ، و نحن لكم تبعٌ عما قليلٌ لاحق، اللّهم اغفر لنا و لهم، و تجاوز عنّا و عنهم؛
سلام بر شما اى اهل ديار "وحشت زا" از مردان و زنان مؤمن و مسلمان، شما پيش رو ماييد و ما پيرو شما و به زودى به شما ملحق خواهيم شد، خدايا ما و اينان را بيامرز و از خطاهاى ما و ايشان درگذر، خوشا به حال كسى كه ياد معاد باشد و براى حساب "قيامت" عمل مى نمايد، و به مقدار كافى قانع باشد و از خداى عزوجل راضى باشد. [ معرفة الصحابه، ج 2، ص 170؛ ر. ك: اسد الغابه، ج 2، ص 100. ]
طبق نقل محسن امين، امام عليه السلام در ادامه چنين فرمود:
الحمد للَّه الذي جَعل الأرض كفاتا، أحياءً و أمواتاً، الحمداللَّه الذي جعل منها خلقنا و فيها يعيدنا و عليها يحشرنا، طوبى لِمَن ذَكر المَعاد و عَمِلَ للحساب و قَنعَ بِالكفاف و رضى عن اللَّه بذلك؛
حمد و سپاس خداى را كه زمين را محل اجتماع زندگان و مُردگان قرار داد، حمد و ثنا مخصوص آن خدايى است كه ما را از زمين آفريد و دوباره ما را به آن برمى گرداند و از زمين محشور و برانگيخته مى كند، خوشا به حال كسى كه به ياد معاد است و براى حساب عمل مى كند و به مقدار كفايت قناعت مى نمايد، و به همان مقدار از خدا خشنود و راضى است. [ ر. ك: اعيان الشيعه، ج 6، ص 304. ]
