لطفا منتظر باشید ...
دفاع ابوذر از اهل بيت پيامبر
ابوذر هرگز در راه حق از سرزنش ملامت كنندگان نهراسيد و در راه ايمان و عقيده راستين خود در مواجهه با دشوارى ها و در مقابله با تبعيض ها كمترين انعطافى از خود نشان نداد و هرگز تزلزلى به اراده استوار او راه نيافت. وى به تمام پيمان ها و تعهداتِ خود در قبال اسلام و شخص نبى اكرم صلى الله عليه و آله وفادار ماند. او به همه دستورها و وصاياىِ رسول خدا صلى الله عليه و آله عمل كرد، و تا آخرين لحظه زندگيش از اين روش عدول نكرد. وى يكى از حواريّونى بود كه تا آخر عمر از سيره سيدالمرسلين صلى الله عليه و آله منحرف نشد. او در بيشترين جنگ هاى عصر رسالت در ركاب پيامبر اسلام عليه كفّار و مشركان شمشير زد و پس از رحلت آن بزرگوار نيز بر اساس سفارش هاى آشكار و نهان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از ملازمان راستين اميرمؤمنان عليه السلام بود و آشكارا مناقب و فضايل اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله را ترويج مى كرد. وى به راستى مصداق حديث معروف پيامبر اسلام بود كه فرمود: در زير آسمان كبود و در پهنه زمين، راستگوتر از ابوذر يافت نمى شود ابوذر با برخوردارى از چنين معناى بى نظيرى به نشر معارف آل پيامبر و ترويج و تحكيم منزلت آنان پرداخت و در گرايش مردم به اهل بيت نقش مهمّى ايفا كرد.حمايت ابوذر تا پاى جان
پس از ماجراى سقيفه و بيعت جمعى با ابوبكر خليفه اول، اميرالمؤمنين على عليه السلام براى استيفاى حق خويش و اين كه وى به تصريح رسول خدا در حديث ثقلين، غدير خم، منزلت و آيه مباهله و... جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله است، از مسلمانان يارى خواست. او شب ها همسرش فاطمه عليهماالسلام را بر الاغى سوار مى كرد [ زيرا حضرت فاطمه عليها السلام به علت آلام و ضربه هاى روحى ناشى از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله و هجوم به بيت او بيمار بود و نمى توانست به راحتى راه برود، از اين رو حضرت على عليه السلام در اين داستان و پى گيرى حق خود، و نيل به مقصودش، فاطمه عليها السلام را بر الاغى سوار مى كرد، و به در خانه مهاجر و انصار مى برد. ] و خود لگام آن را مى كشيد و دو پسرش حسن و حسين عليهم السلام هم پيشاپيش پدر و مادر حركت مى كردند، آن گاه در خانه انصار و ديگران مى آمد و از آنان يارى مى خواست. بدين سان چهل مرد به حضرت پاسخ مثبت دادند و على عليه السلام با آنان به شرط ايستادگى تاپاىِ جان بيعت كرد و در ضمن با آنان شرط كرد كه سحرگاه سر تراشيده و با سلاح به حضورش بيايند. اما چون سپيده دميد از آن گروه چهل نفرى تنها چهار تن - با سر تراشيده و سلاح بر دوش - آمدند و آن چهار تن عبارت بودند از: زبير، [ زبير تا زمان خلافت حضرت على عليه السلام از ياران مخلص حضرت بود، پس از قتل عثمان و بيعت مردم با آن حضرت، زبير و نيز طلحه جزو نخستين اصحابى بودند كه با على بيعت كردند، ولى به علت اين كه حضرت قسمتى از مراكز كشور اسلامى را در اختيار آنان قرار نداد، نقض عهد كردند و با همكارى عايشه جنگ جمل را به راه انداختند، در اين جنگ، زبير و طلحه كشته شدند. و حضرت عايشه را با احترام به مدينه بازگرداند. براى اطلاع بيشتر به كتاب تجلى امامت "اثر ديگر مؤلف"، بخش جنگ جمل مراجعه نماييد. ] مقداد، ابوذر و سلمان.على عليه السلام بار ديگر شبانه بر در خانه همان چهل نفر رفت و سوگندشان داد كه به ياريش بشتابند. آن گاه آنان گفتند: فردا صبح به حضورت مى آييم، ولى باز هم آن چهار تن آمدند و كس ديگر نيامد. شب سوم نيز على عليه السلام با آنان ديدار كرد و نتيجه همان بود كه در شب هاى قبل اتفّاق افتاده بود [ شرح ابن ابى الحديد، ج 11، ص 14. ] بنابراين ابوذر جزو معدود افرادى بود كه تا پاى جان حاضر به حمايت از مولايش اميرمؤمنان على عليه السلام بود.
