لطفا منتظر باشید ...
سلمان از ديدگاه رسول خدا
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله همه ياران و اصحاب خود را دوست مى داشت و نسبت به تمامى آنان محبت مى ورزيد و در مواقع و شرايط مناسب اين راز و اين دوستى را بازگو مى كرد. در اين ميان علاقه و محبت حضرتش صلى الله عليه و آله نسبت به سلمان و اندكى ديگر از ياران و اصحاب از ويژگى خاصى برخوردار بود، ايشان با صراحت و يا كنايه اين حقيقت را به ديگران مى فهماند و اكرام و احترام او را بر ديگران فرض و لازم مى شمرد.اينك به نمونه هايى از اظهار علاقه و محبت پيامبر صلى الله عليه و آله نسبت به سلمان را يادآور مى شويم:
1 - در واقعه جنگ خندق هنگامى كه سلمان طرح حفر خندق را پيش نهاد كرد و پيامبر پذيرفت، مهاجران و انصار سلمان را از خود دانستند، اما پيامبر اكرم فرمود: سلمان منّا اهل البيت؛ سلمان از ما خاندان است. [ اسد الغابه، ج 2، ص 331؛ طبقات الكبرى، ج 4، ص 83؛ در رجال كشى، ص 15، ح 33 اين حديث را از زبان حضرت على عليها السلام نقل مى كند كه فرمود: ان سلمان منّا أهل البيت. ]
2 - روزى سلمان بر پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شد و مورد احترام فراوان پيامبر صلى الله عليه و آله قرار گرفت، اين عمل عمر را خوش نيامد و گفت: اين مرد عجمى كه بالاتر از اعراب نشسته كيست؟ پيامبر از اين عمل ناراحت شده و فرمودند:
انّ الناس من عهد آدم الى يومنا هذا، مثل اسنان المشط، لا فضل للعربي على العجمي و لا للأحمر على الأسود إلّا بالتقوى، سلمانٌ بحرٌ لا ينزف، و كنزٌ لا ينفد، سلمان منّا اهل البيت، سلسلٌ يمنح الحكمة و يؤتى البرهان؛
همانا همه مردم و انسان ها از آدم تا امروز، با هم مساوى اند مانند دندانه هاى شانه و هيچ عربى بر عجمى يا سرخ پوستى بر سياه پوستى برترى ندارد، جز به تقوا؛ سلمان دريايى بى پايان و گنجى تمام نشدنى است، سلمان از ما اهل بيت است، او سرچشمه گوارايى است كه علم و حكمت از او سرازير و دليل و برهان از سوى او مى آيد. [ الاختصاص، ص 341؛ بحارالانوار، ج 22، ص 349. ]
3 - ابن بريده از پدرش نقل مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
أمرني ربّي بحبّ أربعة، و أخبرني انه يحبّهم: علىٌ و ابوذر و المقداد و سلمان؛
پروردگارم مرا به دوستى چهار نفر دستور داده كه خود بارى تعالى آنان را دوست مى دارد و آن چهار تن عبارتند از: على، ابوذر، مقداد و سلمان. [ همان، ج 18، ص 36. ]
سلمان همان گونه كه مورد محبت خدا و رسولش است، مورد علاقه خاص اميرالمؤمنين عليه السلام و ديگر امامان معصوم عليهم السلام قرار داشته كه اين حقيقت را در مواردى اعلام كرده اند. [ همان، ج 18، ص 348. ]
