لطفا منتظر باشید ...
جابر و حديث لوح فاطمه زهرا
از جمله احاديثى كه تنها جابر بن عبداللَّه انصارى آن رااز رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت كرده است و ائمه معصومين عليهم السلام بدان مى باليدند، حديث لوح است كه فرصت شرح آن در اين جا نيست. [ اثبات الهداه، ج 2، ص 285، باب التاسع، ح 73. ]جابر و ملاقات با امام باقر و آيه اطيعوا اللَّه
يكى از رواياتى كه به طور متواتر بين شيعه و سنى نقل شده، ملاقات جابر بن عبداللَّه صحابى رسول خدا صلى الله عليه و آله با امام باقر عليه السلام است، اين ملاقات با خبر غيبى رسول خدا صلى الله عليه و آله است، اينك به بخشى از آن بسنده مى كنيم:جابر نقل مى كند: وقتى خداوند آيه شريفه أطيعوا اللَّه و أطيعُوا الرَّسول و اُولى الأمر مِنكم [ نساء 4، آيه 59 اى كسانى كه ايمان آورده ايد از خدا و پيامبر و صاحبان امر از ميان خودتان، اطاعت كنيد. ] را بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل كرد، عرضه داشتم: يا رسول اللَّه، خدا و رسولش را شناختيم، اولى الأمر چه كسانى اند كه خداى تعالى اطاعت آنان را با اطاعت خودش و شما مقرون ساخته است؟
حضرت صلى الله عليه و آله فرمود:
هم خلفائي يا جابر، و أئمة المسلمين من بعدي، اوّلهم علي بن أبي طالب ثم الحسن ثم الحسين ثم علي بن الحسين، ثم محمّد بن على المعروف فى التورية بالباقر، ستدركه يا جابر، فاذا لقيته فاقرأه منّى السلام، ثم الصادق...؛
اى جابر، آنان جانشينان منند كه پس از من پيشواى مسلمانند، اول ايشان على بن ابى طالب است و پس از او فرزندش حسن و بعد از او فرزند ديگرش حسين، سپس على بن الحسين، و بعد از او فرزندش محمد بن على است كه در تورات، باقر خوانده شده است "يعنى شكافنده علم" تو او را درك مى كنى و موقعى كه او را ملاقات كردى سلام مرا به او برسان [ در بحارالانوار، ج 46، ص 227آمده كه فرمود: بعد از ملاقات با او ديگر عمرى نخواهى كرد و از دنيا خواهى رفت. ] و پس از او فرزندش صادق جعفر بن محمد است، و بعد از او فرزندش موسى بن جعفر است، سپس على بن موسى فرزندش مى باشد و پس از او فرزندش محمد بن على و بعد از او فرزندش على بن محمد، باز فرزندش حسن بن على است و پس از او هم نام من محمد است كه نام او نام من است و كنيه او كنيه من است او حجت خدا در روى زمين و بقية اللَّه و خليفه خدا در ميان بندگان او فرزند حسن عسكرى مى باشد.
ذاك الذى يفتح اللَّه تعالى ذكره، على يديه مشارق الأرض و مغاربها، ذاك الذي يغيب عن شيعته و أوليائه غيبة لا يثبت فيها على القول بامامته الّا من امتحن اللَّه قلبه للايمان؛
او آن كسى است كه خداى تعالى مشرق و مغرب عالم را به دست او فتح مى كند، او غيبتى طولانى از شيعيان و دوستانش دارد كه جز كسانى كه خدا قلب آنان را با ايمان آزموده به امامت او باقى نمى مانند.
جابر گفت: عرض كردم، يا رسول اللَّه، آيا در غيبت او بهره اى براى دوستان و شيعيانش خواهد بود؟
حضرت صلى الله عليه و آله فرمود:
اى و الذي بعثني بالنبوة، إنّهم يستضيئون بنوره و ينتفعون بولايته في غيبته كانتفاع الناس بالشمس و ان تجلاها "تحلاها" سحاب، يا جابر، هذا من مكنون سرّ اللَّه و مخزون علم اللَّه فاكتمه الا عن اهله؛
آرى به آن خدايى كه مرا به نبوت برگزيده است شيعيانش از نور وجودش استفاده مى كنند و از ولايت او بهره مند مى گردند همان طورى كه مردم از خورشيد به هنگامى كه در پس ابرها است بهره مى گيرند. سپس فرمود: اى جابر، اين مطلب از اسرار خدايى و از علوم پنهان خداوند است و آن را مكتوم بدار و به كسانى كه صلاحيت و لياقت ندارند، اظهار مكن. [ تفسير برهان، ج 1، ص 381؛ ر. ك: بحارالانوار، ج 46، ص 227؛ اصول كافى، ج 1، ص 304، كتاب الحجه باب الاشاره و النص عل على بن الحسين؛ ارشاد مفيد، ج 2، ص 158؛ خرائج راوندى، ج 1، ص 269؛ معجزات الامام الباقر، ح 12؛ بحارالانوار، ج 46، ص 225. ]
