لطفا منتظر باشید ...
جابر و حديث مظلوميت اهل بيت
جابر بن عبداللَّه انصارى نقل مى كند: هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در سكرات فوت بود، فاطمه زهرا عليها السلام وارد شد، سرش را بر سينه پدرش رسول خدا گذاشت و بسيار گريست، حضرت در اين موقع ديده مباركش را گشود و فرمود:
يا بنيّة، أنتِ المظلومة بعدي، و أنتِ المستضعفة بعدي، فمن آذاك فقد آذاني، و مَن غاظكِ فقد غاظني، و مَن سرّكِ فقد سرَّني و...، لأنكِ منّي و أنا منك، و أنت بعضة منّي و روحي التي بين جنبي؛
دخترم تو بعد از من مظلوم واقع خواهى شد و تو را مورد ضعف و ستم قرار مى دهند، پس هر كس تو را اذيت كند، مرا اذيت كرده و هر كس با تو دشمنى كند با من دشمنى نموده است، و هر كس تو را مسرور و شاد نمايد، مرا مسرور و شاد ساخته و هر كس به تو نيكى كند، به من نيكى كرده است، دخترم كسى كه به تو جفا كند، به من جفا كرده و كسى كه با تو ارتباط برقرار كند، با من ارتباط برقرار كرده و به عكس كسى كه با تو قطع ارتباط كند، با من قطع رابطه نموده و كسى كه با تو به انصاف عمل نمايد، با من به انصاف عمل كرده و كسى كه به تو ستم كند، به من ستم كرده است؛ زيرا تو از منى و من از تو، و تو پاره تن و روح و جان منى در بين سينه ام.
