لطفا منتظر باشید ...
بريده اسلمى
او از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله بود كه در جنگ صفّين حضور داشت و در ركاب اميرالمؤمنين عليه السلام مجاهدت كرد. حضرت على عليه السلام در شأن و منزلت او و عبداللَّه اسلمى و... اين دو بيت شعر را بيان فرمود:
جزى اللَّه خيراً عصبة أسلمة
بُريدٌ و عبداللَّه منهم و منقذ
و عروة و أبنا مالك فى الأكارم
حسان الوجوه صُرِّعوا حول هاشم
و عروة و أبنا مالك فى الأكارم
و عروة و أبنا مالك فى الأكارم
- خداوند به شجاعان اسلمى خير عنايت كند كه مردان خوش صورت هستند كه جان خود را به سوى هاشم قرار دادند.
- بريده و عبداللَّه اسلمى و منقذ و عروه و دو پسر مالك كه همگى از جوانمردان هستند. [ الاصابه، ج 1، ص 287. ]
بريده بن حصيب اسلمى
بريده فرزند حُصيب بن عبداللَّه بن حارث اسلمى و كنيه اش را ابو عبداللَّه يا ابو سهل يا ابو الحصيب و ابو ساسان گفته اند. برخى نام او را عامر مى گويند و بريده لقب اوست. [ ر. ك: اسد الغابه، ج 1، ص 175؛ الاصابه، ج 1، ص 286. ]موقعى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در زمان هجرت عازم مدينه بود به محلى به نام غميم رسيد در آن جا بريده و حدود هشتاد نفر از همراهانش به پيامبر اسلام ايمان آورده و نماز عشاء را به امامت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به جاى آوردند.
بريده در وطن خود "نزديك مدينه" ماند و پس از جنگ اُحد به مدينه آمد و در جنگ خيبر و فتح مكه و ساير غزوات شركت جست و نيز در صلح حديبيه و بيعت رضوان حضور داشت. او در شهر مدينه ساكن شد؛ اما پس از فتح بصره، به آن جا نقل مكان كرد و در آن جا سكنا گزيد. وى در فتح خراسان و ديگر شهرهاى ايران در زمان خلافت عثمان جزو مجاهدان سپاه اسلام بود و پس از گسترش اسلام به تمام نواحى ايران، در شهر مرو "از توابع خراسان" ساكن شد و عاقبت در زمان حكومت يزيد بن معاويه در همان ديار در گذشت. و همان جا به خاك سپرده شد و فرزندانش نيز در مرو ماندگار شدند. [ ر. ك: اسد الغابه، ج 1، ص 175؛ الاصابه، ج 1، ص 286؛ تهذيب التهذيب، ج 1، ص 452. ]
بريده پس از رحلت رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله همواره از ارادتمندان و حاميان اميرالمؤمنين على عليه السلام و خاندان رسالت بود، و پس از قتل عثمان در زمره كسانى كه با حضرت على عليه السلام تا پاى جان بيعت كردند قرار گرفت. [ الجمل، ص 104. ]
