لطفا منتظر باشید ...
جسارت وقيحانه زياد به امام حسن
از ديگر رفتار ناپسند و ظالمانه زياد اين بود كه اگر قصد كشتن كسى مى كرد، او فرار مى نمود بستگانش را دستگير و زندانى مى نمود و خانه اش را ويران مى كرد، از اين رو وقتى سعيد بن سرح را كه از شيعيان حضرت على عليه السلام است، مورد تعقيب قرار داد او فرار كرد و به امام حسن مجتبى عليه السلام پناهنده شد. زياد، برادر و فرزند و همسر سعيد را گرفت و آنان را زندانى كرد و تمام اموال سعيد را مصادره نمود و خانه اش را هم ويران نمود.آن گاه نامه هايى ميان امام حسين عليه السلام و زياد و معاويه رد و بدل شد. [ ر. ك: شرح حال سعيد بن سرح در همين كتاب. ]
نفرين امام مجتبى و هلاكت زياد
چون زياد از هر جنايت و ستمى فروگزار نمى كرد، و بسيارى از شيعيان اميرالمؤمنين عليه السلام را به قتل رساند، از اين رو حضرت مجتبى عليه السلام او را نفرين كرد و به نفرين آن حضرت، مبتلا به طاعون يا فلج شد و با همين بلا و بيمارى به هلاكت رسيد. [ ر. ك: سفينة البحار، ج 1، ص 580؛ سير اعلام النبلاء، ج 5، ص 19. ]ذهبى از قولى نقل مى كند كه: زياد مردم را در كوفه جمع كرد تا از ابوالحسن على بن ابى طالب عليه السلام برائت بجويند، و به طاعون مبتلا شد و هلاك گرديد و اين واقعه در سال 53 هجرى واقع شد. [ سير اعلام النبلاء، ج 5، ص 19. ]
