لطفا منتظر باشید ...
جعل عنوان اميرالمؤمنين
ابو موسى در سال هجدهم هجرى براى اولين بار جهت تقرب به عمر بن خطاب، طى نامه اى او را به عنوان اميرالمؤمنين مخاطب ساخت. [ تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 150. البته قول ديگرى در عنوان اميرالمؤمنين براى عمر نقل شده است. ] و اين بدعت را در اسلام پايه گذارى كرد؛ زيرا به اعتقاد ما شيعيان كه يك امر قطعى و مسلم اسلامى است، عنوان اميرالمؤمنين، تنها و تنها براى حضرت على عليه السلام است كه از طرف خدا و رسول خدا به او اختصاص يافته و ذكر اين عنوان براى شخص ديگرى حتى براى ديگر ائمه معصومين شيعه عليهم السلام مجاز نيست، لذا ابوبكر هم به عنوان خليفه رسول اللَّه خطاب مى شد و عمر هم تا سال هجدهم هجرى خليفه رسول اللَّه خطاب مى شد، اما با بدعتى كه ابوموسى و ديگران گذاشتند، از آن پس عنوان اميرالمؤمنين، براى عمر و سپس براى عثمان و حتى براى معاويه و يزيد و ديگر حاكمان جور و ستم به كار برده شد!نفاق
از ديگر نمونه هاى بدفرجامى ابو موسى اين كه وى اگر چه به ظاهر مردى مقدس و دين دار و اسلام شناس بود، اما در واقع چنين نبود و او مردى دو چهره و منافق بوده است، لذا حذيفة بن يمان صحابى بزرگ پيامبر و يار باوفاى اميرالمؤمنين عليه السلام كه با عنايت حضرت رسول صلى الله عليه و آله چهره منافقين را به خوبى مى شناخت، روزى به آنان كه درصدد تقديس و تكريم ابوموسى بودند، گفت:و أما أنا فأشهد أنّه عدوٌ للَّه و لرسوله و حربٌ لهما فى الحياة الدنيا و يوم القيامة، يومٌ لا يَنفعَ الظالمين معذرَتُهم، و لهم سوءُ الدار؛
شما حرف هايى درباره او مى زنيد، اما من شهادت مى دهم كه او دشمن خدا و رسول اوست و در اين دنيا و به روز رستاخير در حال جنگ و ستيز با خدا و رسولش مى باشد، روزى كه معذرت خواهى و بهانه تراشى ستم گران سودى نمى بخشد و بر آنان لعنت و بدفرجامى است. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 13، ص 314. ]
