اشعث بن سوار كندى كوفى
شيخ مفيد مى نويسد: اشعث بن سوار از جمله كسانى است كه در مدينه پس از قتل عثمان با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كرده و پيمان بست هرگاه على عليه السلام با كسى جنگيد، او نيز بجنگد و با هر كس دوستى داشته باشد، او هم دوست باشد و در تمام جنگ ها همراه با آن حضرت باشد. [ الجمل، ص 109. ]وى از قضات اهواز بود و در سال 36 هجرى از دنيا رفت. [ سير اعلام النبلاء، ج 6، ص 452؛ تهذيب التهذيب، ج 1، ص 363. ]
اشعث بن قيس كندى "معدى كرب"
اسم اصلى اشعث معدى كرب بود، اما چون موهاى سرش همواره ژوليده بود به او اشعث مى گفتند و به تدريج نام اصلى او فراموش شد و به اشعث معروف گرديد و گاهى هم او را به كنيه اش ابو محمّد صدا مى كردند.اشعث فرزند قيس بن معدى كرب بن معاوية بن جبله كندى، از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله به شمار مى آيد. او در سال دهم هجرى با جمعى از قبيله كنده [ كنده قبيله اى است از يمن كه در جاهليت ساكن بخش جنوبى جزيرة العرب بودند. ] "شصت [ اسد الغابه، ج 1، ص 98. ] يا هفتاد [ الاصابه، ج 1، ص 88. ] نفر" نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله شرفياب شدند و همگى اسلام آوردند. اشعث در بسيارى از جنگ هاى صدر اسلام از جمله در جنگ يرموك در شام جنگيد و يك چشمش آسيب ديد. و نيز در جنگ هاى قادسيه، مدائن، جلولا و نهاوند در عصر عمر بن خطاب شركت كرد و بعد ساكن كوفه شد و در خلافت حضرت امير عليه السلام، در ركاب آن حضرت در جنگ هاى جمل و صفين نيز شركت نمود و جنگيد. [ همان مدارك و به شرح ابن ابى الحديد، ج 1، ص 292. ]
به نقل ابن ابى الحديد، رسول خدا صلى الله عليه و آله قتيله خواهر اشعث را به ازدواج خود درآورد، ولى پيش از آن كه به حضور پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برسد، آن حضرت رحلت فرمود. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 1، ص 293. ]