لطفا منتظر باشید ...
جاريه و سركوب بسر بن ارطاه
زمانى كه اميرالمؤمنين عليه السلام از اخبار تلخ و غارتگرى هاى بسربن ارطاة - كه روى تاريخ را سياه كرد - آگاهى يافت، مردم كوفه را براى مقابله با بسر و تعقيب او دعوت كرد؛ اما با بى ميلى و كوتاهى ياران خود مواجه شد و مأيوس و ناراحت گرديد؛ در اين هنگام جاريه كه آثار تأسف شديد امام را در سيماى آن حضرت عليه السلام ديد، برخاست و گفت: أنا أكفيكهم يا أميرالمؤمنين؛ اى امير مؤمنان، من شما را در مقابله با اين غارتگران كفايت خواهم كرد.امام فرمود: أنتَ لعمري مَيمونُ النقيبة، حَسَنُ النيّة، صالِحُ العَشيرة؛ به جان خودم اى جاريه، تو همواره از مناقب بلند و نيات پسنديده، طايفه و عشيره اى شايسته و با كفايت برخوردار بوده اى. [ ر. ك: شرح ابن ابى الحديد، ج 2، ص 16 - 18؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 140؛ اعيان الشيعه، ج 4، ص 60. ]
جاريه پس از شهادت اميرالمؤمنين
شهادت اميرالمؤمنين گرچه جاريه را داغدار نمود، اما در عشق و ولاى خالصانه او تأثيرى نگذاشت و شهادت آن حضرت نه تنها ايمان و عقيده او را تضعيف نكرد بلكه - مشاهده مفاسد و مظالم دولت مردان اموى در عصر سلطنت دراز مدت معاويه - موجب شد كه وى در حمايت و دفاع جانانه از حريم امامت اهل بيت پيامبر عليهم السلام مؤمن تر و مطمئن تر شود.روايت شده كه وقتى از مأموريت سركوبى بسر بن ارطاة بازگشت، به خدمت امام حسن عليه السلام رسيد در اين زمان اميرالمؤمنين تازه به شهادت رسيده بود. جاريه پس از اطلاع از ضايعه شهادت آن حضرت از شدت تأسف بر دستان خود زد و به عزادارى پرداخت و به امام حسن عليه السلام گفت: سِر، يرحمك اللَّه الى عدوّك قبلَ أن سار إليك؛ چرا نشسته ايد؟ خداوند شما را رحمت كند هم اينك به سوى دشمن حركت كنيد كه درنگ جايز نيست، و اگر تأخير كنيد، اين دشمن است كه به سوى شما سرازير خواهد شد.
امام حسن عليه السلام در پاسخ او فرمود: لو كان الناس كلهم مثلك سرتُ إليهم؛ اگر مردم همه مثل تو بودند، من به طور قطع به مصاف دشمن مى رفتم. [ قاموس الرجال، ج 2، ص 558. ]
