لطفا منتظر باشید ...
سعيد بن عبداللَّه ازدى
سعيد بن عبداللَّه از قبيله بنى ثعلبه و از ياران اميرمؤمنان عليه السلام است كه با برادرش عجل بن عبداللَّه در جنگ صفّين همراه حضرت مجاهدت كرد و هر دو به سال 37 هجرى در همين جنگ به شهادت رسيدند. [ وقعة صفّين، 263؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 27 و ج 4، ص 540. ]سعيد بن عبيد طائى
سعيد بن عبيد از شيعيان و ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود كه در صفّين حضور داشت.هنگامى كه حضرت على عليه السلام براى عزيمت به صفّين وارد ربذه شد، جمع كثيرى از قبيله طىّ نزد ايشان آمدند، شخصى به حضرت عرض كرد: اينها مردانى از قبيله طى هستند، بعضى از آنان قصد دارند، شما را در اين جنگ همراهى كنند و گروهى تنها براى ديدار و عرض سلام و تحيت آمده اند.
حضرت عليه السلام فرمود: جزى اللَّه كلاً خيراً و فَضَّلَ اللَّهُ المُجاهدِين عَلَى القاعدِين أجراً عظيماً؛ خداوند هر دو گروه را جزاى خير دهد، لكن خدا مجاهدان را بر خانه نشينان فضيلت بخشيد و برايشان اجر عظيمى مقرر داشت.
از ميان آن جمع سعيد بن عبيد طائى برخاست و گفت:
اى اميرمؤمنان! برخى از مردم به راحتى مى توانند به وسيله زبان خود پرده از اسرار ضمير خويش بردارند و واقعيت درونشان را براى ديگران بيان كنند، اما به خدا قسم من نمى توانم از آنچه كه در دل دارم، سخن بگويم ولى با اين حال سعى مى كنم به يارى خداوند، مقصودم را به عرض شما برسانم: من در خفا و آشكارا مدافع شما هستم و در همه جا با دشمن شما خواهم جنگيد. و نيز به سبب فضل والا و قرابت شما به رسول خدا صلى الله عليه و آله حقى كه شما مستحق آن هستيد، كسى از اهل زمان را لايق آن نمى بينم.
اميرالمؤمنين على عليه السلام در پاسخ وى فرمود:
رحمك اللَّه، قد أدّى لسانك عما يجنَّ ضميرك؛
خداوند تو را مشمول رحمتِ خود قرار دهد، به راستى زبانت مراد دلت را به خوبى ادا كرد.
وى بعد از ملازمت با حضرت، در صفّين پس از مجاهدت فراوان به شهادت رسيد. [ تاريخ طبرى، ج 4، ص 478. ]
