ابو عمره انصارى "بشير بن عمر"
در اسم او اختلاف است، بعضى مثل ابن حجر و ديگران نام هاى مختلف براى او نقل كرده اند، از جمله: بشير، ثعلبه، اسامه، رشيد، اسيد و... [ تهذيب التهذيب، ج 5، شرح حال عبدالرحمن بن ابى عمره، ص 151. ] او فرزند عمرو بن محصن انصارى و از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله است و در جنگ بدر، اُحد و خندق و... در ركاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با مشركان و دشمنان اسلام جنگيد.وى پس از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله از برگزيدگان اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود و در ركاب آن حضرت در جنگ هاى جمل و صفين شركت جست تا سرانجام در جنگ صفين به دست طاغيان شام به شهادت رسيد. [ ر. ك: اسد الغابه، ج 5، ص 263. ]
اعتقاد ابو عمره به ولايت اميرالمؤمنين
ابو عمره، پس از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله اعتقاد كامل به اميرالمؤمنين عليه السلام داشت و انحرافى در عقيده او پيدا نشد، لذا وقتى ابو بصير به امام صادق عليه السلام عرض كرد كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله همه مردم مرتد شدند مگر سه نفر: سلمان، ابوذر و مقداد. امام در پاسخ او فرمود: فأين ابوساسان و ابو عمره انصارى و شتيره [ رجال كشى، ص 8، ح 17 ؛ قاموس الرجال، ج 2، ص 486. ] يعنى ابو عمره انصارى، ابو ساسان و شتيره هم مرتد نشدند و در راه امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام ثابت قدم ماندند، اگر چه با كمى تأخير. [ ر. ك: همان، ص 7، ح 14. ]ابو عمره پس از مرگ عثمان با حضرت على عليه السلام بيعت كرد و همراه جمع كثيرى از اصحاب پيامبر از مدينه به كوفه آمد و در جنگ جمل شركت نمود و با ناكثين جنگيد و در جنگ صفين نيز در ركاب حضرت امير بود و از شرطة الخميس [ ر. ك: همين اثر، ص 105. ] سپاه حضرت به شمار مى آمد و سرانجام در همين جنگ در سال 37 هجرى به شهادت رسيد.
وى علاوه بر اين كه جان خود را در صفين فدا كرد، مبلغ يك صد هزار درهم نيز به سپاهيان اميرالمؤمنين عليه السلام كمك نمود. [ تهذيب التهذيب، ج 10، ص 209. ]