لطفا منتظر باشید ...
حبيب بر بالين مسلم بن عوسجه
به نقل طبرى، مسلم بن عوسجه اولين شهيد اصحاب ابا عبداللَّه الحسين در كربلاست، او در روز عاشورا به دست دو ناجوانمرد و غافل از خشم خدا يعنى مسلم بن عبداللَّه ضبابى و عبدالرحمن بن ابى خُشكاره بجلى به شدت مجروح شد و روى زمين افتاد، هنوز رمقى در جان داشت كه امام عليه السلام و حبيب بن مظاهر به سرعت خود را بر بالين او رساندند و حضرت خطاب به او فرمود: رحمك اللَّه يا مسلم بن عوسجه، فمنهم مَن قَضىَ نَحبه و مِنهم مَن ينتظر و ما بدّلوا تبديلا؛ خداوند تو را رحمت كند اى مسلم، گروهى به وظيفه سنگين خود خوب عمل كردند و رفتند و گروهى در انتظارند و هر دو گروه، تغييرى در رأى خود ندادند.چون سخن امام عليه السلام تمام شد حبيب به نزديك مسلم آمد گفت: عزّ عليَّ مصرعك يا مسلم، أبشر بالجنة؛ اى مسلم جان دادن تو براى من بسيار سخت و ناگوار است ولى تو را بشارت باد به بهشت.
مسلم با صداى بسيار ضعيفى گفت: بشرّك اللَّه بخير؛ اى حبيب، خدا تو را به خير و نيكى بشارت دهد.
باز حبيب گفت: لولا أنى أعلم آثرك لاحقٌ بك من ساعتى هذه لأحببتُ أن توصينى إليَّ بكل ما أهمّك حتى أحفظك فى كلٌ ذلك بما أنت أهل له فى القرابة و الدين؛ اگر نمى دانستم كه به دنبال تو خواهم بود "يعنى من هم به زودى به تو ملحق خواهم شد" اگر چنين اطلاعى نداشتم خيلى دوست مى داشتم به من وصيت كنى و از هر چه در فكرت بود به من بگويى تا من بدان عمل نمايم؟
مسلم در همين حالت نيمه جان گفت: بل أنا اُوصيك بهذا رحمك اللَّه - و أهوى بيده الى الحسين - أن تموت دونه؛ آرى من به تو وصيت مى كنم كه با اين شخص - اشاره به امام حسين عليه السلام كرد - همراه باش و خدا تو را رحمت كند و قبل از او جانت را فداى او كن و پيش مرگ او باش.
حبيب گفت: اى مسلم به خداى كعبه، آن چه گفتى عمل خواهم كرد و قبل از حضرتش جانم را فدايش مى كنم. پس از اين گفت و گو مسلم بن عوسجه جان به جان آفرين تسليم كرد و بدين ترتيب اولين شهيد كربلا از اصحاب و ياران امام حسين عليه السلام به لقاء اللَّه پيوست. [ تاريخ طبرى، ج 5، ص 435؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 565. ]
