لطفا منتظر باشید ...
شهادت ابو عمره در صفين
محمد بن حنفيه فرزند امير مؤمنان عليه السلام نقل مى كند: در يكى از روزهاى نبرد صفين ابو عمره اين صحابى بدرى را ديدم كه روزه دار بود و از شدت عطش به خود مى پيچيد، به غلامش دستور داد مقدارى آب بر بدن او بريزد، غلام اين كار را كرد و كمى از عطش او كاسته شد، در همين حال ديدم كه تيرى به چله كمان گذاشت و سپاه شام را هدف قرار داد و كمى تنفس كرد و تير دوم را نشانه رفت و بار سوم كه تير را به سوى دشمن پرتاب كرد گفت: از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمود:من رمى بسهمٍ فى سبيلِ اللَّه فَبَلغ أو قَصر، كان ذلك السهم له نوراً يومَ القِيامة؛
هر كه تيرى در راه خدا شليك كند، چه به هدف برسد يا نرسد، در روز قيامت آن تير براى او نورى خواهد بود.
محمد بن حنفيه در ادامه گويد: در همان روز ابو عمره در حالى كه روزه دار بود قبل از غروب آفتاب به شهادت رسيد [ اسد الغابه، ج 5، ص 263 ؛ اعيان الشيعه، ج 4، ص 585. ] و نجاشى، شاعر سپاه على عليه السلام قصيده اى در شهادت او سرود. [ ر.ك: وقعة صفين، ص 357. ]
