ابو ايوب در جنگ هاى عصر خلافت على
ابو ايوب انصارى جزو آن دسته از بزرگان اصحاب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است كه در جنگ هاى جمل و صفين در كنار حضرت على عليه السلام بوده و در ركابش شمشير زده است و در جنگ نهروان در مقدمه سپاه و پيشاپيش براى جنگ با خوارج پيش مى رفته است. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 10، ص 17. ]حضور در جنگ صفين
معاويه براى ابو ايوب انصارى صاحب منزل پيامبر صلى الله عليه و آله كه شخصيتى بزرگ و سرور انصار و از شيعيان حضرت على عليه السلام بود، نامه اى نوشت و در همان زمان نامه اى هم براى زياد بن سميه [ شرح حال زياد را در همين كتاب آورده ايم، ملاحظه نماييد. ] - كه در آن روز، كارگزار حضرت على عليه السلام بر بخشى از فارس بود - نگاشت.نامه معاويه به ابو ايوب فقط يك سطر بود: لا تنسى شيباء أبا عُذرتها و لا قاتل بِكرها؛ به تو اعلام مى كنم كه هيچ زن زفاف ديده اى، مردى را كه دوشيزگى و بكارت او را از ميان برده و نيز قاتل اولين فرزند اوست، از ياد نمى برد. و به نقل عمرو بن شمر، معاويه در پايان نامه اش اشعارى در تهديد ابو ايوب و ياران حضرت نسبت به قتل عثمان، نوشته بود.
ابو ايوب چون مقصود معاويه را از نامه ندانست به حضور حضرت على عليه السلام آمد و گفت: معاويه نامه اى براى من نوشته كه مقصودش را نمى دانم.
امام عليه السلام وقتى نامه را خواند، فرمود: مقصود معاويه اين است كه من هرگز كشتن عثمان را فراموش نمى كنم.
ابو ايوب با اجازه اميرمؤمنان عليه السلام، نامه معاويه را پاسخ داد و يادآور شد كه: اى معاويه، تو با اين مثلى كه نوشته بودى: زن زفاف ديده هرگز مردى كه بكارت او را از بين برده و نيز قاتل اولين فرزند خود را فراموش نمى كند و اين مثل را در مورد كشتن عثمان آورده بودى. اى معاويه، ما عثمان را نكشته ايم، بلكه آن كسى كه يزيد بن اسد و مردم شام را از يارى عثمان بازداشت و آرزوى مرگ وى را مى نمود، تو بودى و او به دست انصار كشته نشده است، بلكه ديگران او را به قتل رساندند. [ منتخب كنز العمال در حاشيه مسند، ج 5، ص 451 ؛ و ر. ك: ارجح المطالب، ص 603. ]