ابو ايوب در جنگ هاى عصر خلافت على - اصحاب امام علی(علیه السلام) جلد 1

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

اصحاب امام علی(علیه السلام) - جلد 1

سید اصغر ناظم زاده قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


ابو ايوب در جنگ هاى عصر خلافت على

ابو ايوب انصارى جزو آن دسته از بزرگان اصحاب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است كه در جنگ هاى جمل و صفين در كنار حضرت على عليه السلام بوده و در ركابش شمشير زده است و در جنگ نهروان در مقدمه سپاه و پيشاپيش براى جنگ با خوارج پيش مى رفته است. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 10، ص 17. ]

حضور در جنگ صفين

معاويه براى ابو ايوب انصارى صاحب منزل پيامبر صلى الله عليه و آله كه شخصيتى بزرگ و سرور انصار و از شيعيان حضرت على عليه السلام بود، نامه اى نوشت و در همان زمان نامه اى هم براى زياد بن سميه [ شرح حال زياد را در همين كتاب آورده ايم، ملاحظه نماييد. ] - كه در آن روز، كارگزار حضرت على عليه السلام بر بخشى از فارس بود - نگاشت.

نامه معاويه به ابو ايوب فقط يك سطر بود: لا تنسى شيباء أبا عُذرتها و لا قاتل بِكرها؛ به تو اعلام مى كنم كه هيچ زن زفاف ديده اى، مردى را كه دوشيزگى و بكارت او را از ميان برده و نيز قاتل اولين فرزند اوست، از ياد نمى برد. و به نقل عمرو بن شمر، معاويه در پايان نامه اش اشعارى در تهديد ابو ايوب و ياران حضرت نسبت به قتل عثمان، نوشته بود.

ابو ايوب چون مقصود معاويه را از نامه ندانست به حضور حضرت على عليه السلام آمد و گفت: معاويه نامه اى براى من نوشته كه مقصودش را نمى دانم.

امام عليه السلام وقتى نامه را خواند، فرمود: مقصود معاويه اين است كه من هرگز كشتن عثمان را فراموش نمى كنم.

ابو ايوب با اجازه اميرمؤمنان عليه السلام، نامه معاويه را پاسخ داد و يادآور شد كه: اى معاويه، تو با اين مثلى كه نوشته بودى: زن زفاف ديده هرگز مردى كه بكارت او را از بين برده و نيز قاتل اولين فرزند خود را فراموش نمى كند و اين مثل را در مورد كشتن عثمان آورده بودى. اى معاويه، ما عثمان را نكشته ايم، بلكه آن كسى كه يزيد بن اسد و مردم شام را از يارى عثمان بازداشت و آرزوى مرگ وى را مى نمود، تو بودى و او به دست انصار كشته نشده است، بلكه ديگران او را به قتل رساندند. [ منتخب كنز العمال در حاشيه مسند، ج 5، ص 451 ؛ و ر. ك: ارجح المطالب، ص 603. ]

/ 390