لطفا منتظر باشید ...
شهادت سيحان در نبرد جمل
همان گونه كه اشاره شد، سيحان در جنگ جمل حضور يافت و در سال 36 هجرى در همين نبرد به شهادت رسيد. او و دو برادرش زيد و صعصعه نيز در اين واقعه در ركاب امير المؤمنين عليه السلام بودند كه زيد نيز به درجه شهادت نائل آمد. صعصعه هم به شدت مجروح شد و سپاهيان، او را به خارج از محدوده جنگ انتقال دادند.طبق نقل ابن اثير و طبرى، وقتى اميرالمؤمنين عليه السلام ديد نيروهاى دشمن با اجتماع در اطراف شتر عايشه سخت مقاومت مى كنند و سبب طولانى شدن جنگ و كشته شدن افراد زيادى از هر دو گروه شده، به گروهى از ياران برگزيده و داوطلب خود دستور داد شتر عايشه را به قتل برسانند تا هسته مركزى سپاه دشمن، كه عامل اصلى پايدارى و مقاومت آنان بود، متلاشى گردد. در اين جمع، سيحان و برادرش زيد هنگام حمله به آن شتر كشته شدند. قاتل سيحان، ابن يثربى بود، وى قبل از سيحان دو نفر ديگر از اصحاب حضرت امير عليه السلام به نام هند بن عمرو جملى و علباء بن هيثم را به شهادت رسانده بود كه با شهادت سيحان "يا زيد" [ مورخان در قاتل زيد و سيحان اختلاف دارند، برخى عمرو بن يثربى را قاتل زيد و برخى قاتل سيحان ذكر كرده اند؛ اما اين كه اين دو برادر بزرگوار در جمل در ركاب على عليه السلام به شهادت رسيده است، اختلافى نيست. ] و فرزند صوحان، سه نفر به دست او شهيد شدند. ابن يثربى كمى قبل از اين كه توسط عمار ياسر به هلاكت برسد اين رجز را با افتخار مى خواند:
- هر كس مرا نمى شناسد، بداند من ابن يثربى هستم، همان كسى كه علباء و هند جملى را از پاى در آورد.
- و نيز ابن صوحان را كه بر دين على است، به قتل رساندم.
اما ديرى نپاييد كه صحابى گران قدر رسول خدا صلى الله عليه و آله عمار ياسر كه قريب نود سال از عمرش مى گذشت براى مبارزه با ابن يثربى وارد ميدان شد و با ضربه اى او را نقش بر زمين كرد، سپس جسد نيمه جانش را خدمت اميرمؤمنان آورد و حضرت فوراً حكم قصاص و قتل او را داد. [ طبقات الكبرى، ج 6، ص 125. ]
طبق نقل ابن سعد، جنازه مطهر سيحان با برادر بزرگوارش زيد بن صوحان در همان محل در يك قبر دفن گرديد. [ كامل ابن اثير، ج 2، ص 340؛ تاريخ طبرى، ج 4، ص 517؛ تفصيل بيشتر را در شرح حال عمار ياسر و زيد بن صوحان ملاحظه نماييد. ]
تجليل امام از سيحان و برادرش زيد
پس از پايان جنگ جمل كه با پيروزى قطعى سپاهيان اميرالمؤمنين عليه السلام خاتمه يافت حضرت در نامه اى بشارت آميز براى والى كوفه خبر اين پيروزى را به اطلاع او رسانيد و در آن نامه به شهادت تنى چند از سرشناسان سپاه خود از جمله سيحان و زيد "دو فرزندان صوحان" اشاره كرد؛ نامه چنين است:اما بعد، ما در نيمه جمادى الثانى در حُريبه حوالى بصره با دشمن رو به رو شديم و خداوند سنت مسلمانان را به آنان عطا فرمود، ولى عده زيادى از نيروهاى ما و نيروهاى دشمن كشته شدند كه ثمامة بن مثنى، هند بن عمرو، علباء بن هيثم، سيحان و زيد دو فرزندان صوحان، و محدوج جزو شهداى سپاه ما هستند. [ تاريخ طبرى، ج 4، ص 542. ]
از اين نامه، عنايت حضرت امير عليه السلام به سيحان زيد و ديگر يارانى كه نام آنان را آورده به خوبى معلوم مى شود.
