ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

فرمود: حد اقل صد آيه است «1».

و در همان كتاب است كه ابن مردويه از عبد اللَّه بن مسعود روايت كرده كه گفت:

رسول خدا (ص) فرمود: هيچ كاسبى نيست كه طعامى را از جايى به سوى شهرى از شهرهاى مسلمين وارد كند، و آن كالا را به نرخ روز در آن شهر به فروش برساند، مگر آنكه نزد خدا منزلت شهيد را دارد، آن گاه رسول خدا (ص) اين آيه را تلاوت كردند:" وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ" «2».

و در تفسير قمى به سند خود از زرعه از سماعه روايت كرده كه گفت: من از آن جناب (ظاهرا امام صادق (ع) است) از جمله" وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً" پرسيدم، فرمود: منظور غير زكات است «3».

و در خصال از امير المؤمنين (ع) آمده كه در حديث" اربعة مائة" فرمود: بسيار استغفار كنيد تا رزق را جلب كرده باشيد، و تا مى‏توانيد امروز عمل خير انجام دهيد تا فردا آن را بيابيد «4».

مؤلف: ذيل اين حديث از جمله" وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً" استفاده شده‏

(1 و 2) الدر المنثور، ج 6، ص 280.

(3) تفسير قمى، ج 2، ص 393.

(4) خصال صدوق، ج 2، ص 615.