بحث روايتى(رواياتى در باره استماع جن از رسول خدا، بيعت آنها با پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و ...) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 20

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مى‏كنيم" فرمود:" پروردگارش چنين و چنانش مى‏كند" تا به مبدأ اصلى اشاره كند.

بعضى «1» از مفسرين جمله" يسلكه" را در بردارنده معناى" يدخل" دانسته و گفته‏اند:

" يسلكه در اينجا به معناى اين است كه او را به سوى آتش راه مى‏برد، و داخل آتش مى‏كند" و به همين جهت مفعول دوم گرفته، و گر نه فعل" يسلك" به خودى خود دو مفعول نمى‏گيرد.

و معناى آيه روشن است.

بحث روايتى(رواياتى در باره استماع جن از رسول خدا، بيعت آنها با پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و ...)

در مجمع البيان گفته: واحدى از سعيد بن جبير از ابن عباس روايت كرده كه گفت:

رسول خدا (ص) براى خصوص جن قرآن نخوانده بود، و اصلا در اين جريان جن را نديده بود، بلكه به اتفاق طايفه‏اى از اصحاب خود راه افتاده بود تا به بازار عكاظ برود، و اين در ايامى بود كه جنيان و شياطين از صعود به آسمان ممنوع شده بودند، ديگر خبرهاى آسمان به ايشان نمى‏رسيد، و شيطانها يكديگر را ديده بودند كه چه پيش آمده؟ گفتند ديگر دست ما به خبرهاى آسمان نمى‏رسد، هر كس از ما بخواهد بالا برود شهاب را به سركوبيش مى‏فرستند، و بعد از بگومگوها به اين نتيجه رسيدند كه حتما در عالم حادثه‏اى رخ داده، بايد مشرق و مغرب عالم را بچرخيد و علت اين را پيدا كنيد.

آن روز كه رسول خدا (ص) به سوى بازار عكاظ روانه بود، طايفه‏اى از جن براى جستجوى آن علت به سرزمين تهامه آمده بودند، و از جلو رسول خدا (ص) گذر كردند، در حالى كه آن جناب مشغول نماز صبح بود، همين كه صوت قرآن را از آن جناب شنيدند، ايستادند تا خوب گوش دهند، سپس گفتند حادثه همين است، اين است كه بين ما و اخبار آسمانى حائل شده، بدون درنگ نزد قوم خود برگشتند و گفتند:" إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً"، خداى تعالى بعد از اين جريان به رسول گرامى خود وحى كرد كه به امتت بگو كه: چنين و چنان شده" قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ".

اين روايت را بخارى و مسلم هم در صحيح خود آورده‏اند «2».

(1) مجمع البيان، ج 10، ص 372.

(2) مجمع البيان، ج 10، ص 368.

/ 691