بيان مفردات و مفاد آيات سوره مباركه فيل‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 20

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اين سوره از سوره‏هاى مكى است.

بيان مفردات و مفاد آيات سوره مباركه فيل‏

" أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحابِ الْفِيلِ" منظور از" رؤيت" معناى لغوى آن يعنى ديدن به چشم نيست، بلكه علمى است كه به مانند احساس با حواس ظاهرى ظاهر و روشن است. و استفهام در آيه انكارى است، و معنايش اين است كه مگر علم يقينى پيدا نكردى كه چگونه پروردگارت با اصحاب فيل رفتار كرد، و اين قصه در سال ولادت رسول خدا (ص) واقع شد.

" أَ لَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ" مراد از كيد آنان سوء قصدى است كه در باره مكه داشتند و مى‏خواستند بيت الحرام را تخريب كنند، و كلمه" تضليل" و" اضلال" هر دو به يك معنا است، و كيد آنان را در تضليل قرار دادن، به معناى آن است كه نقشه آنان را نقش بر آب ساخته، زحماتشان را بى‏نتيجه سازد، آنها راه افتادند تا كعبه را ويران كنند، ولى در نتيجه تضليل الهى، خودشان هلاك شدند.

" وَ أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبابِيلَ" كلمه" ابابيل"- به طورى كه گفته‏اند- «1» به معناى جماعت‏هايى متفرق و دسته دسته است، و معناى آيه اين است كه: خداى تعالى جماعت‏هاى متفرقى از مرغان را بر بالاى سر آنان فرستاد. و اين آيه، و آيه بعديش عطف تفسير است بر آيه" أَ لَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ".

" تَرْمِيهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ" يعنى آن ابابيل مرغان اصحاب فيل را با سنگ‏هايى كلوخين هدف گرفتند. و معناى كلمه" سجيل" در قصص قوم لوط گذشت.

" فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ" كلمه" عصف" به معناى برگ زراعت است، و عصف ماكول به معناى برگ زراعتى- مثلا گندم- است كه دانه‏هايش را خورده باشند، و نيز به معناى پوست زراعتى است مانند غلاف نخود و لوبيا، كه دانه‏اش را خورده باشند، و منظور آيه اين است كه اصحاب فيل بعد از هدف گيرى مرغان ابابيل به صورت جسدهايى بى‏روح در آمدند، و يا اين است كه سنگ‏ريزه‏ها (به درون دل اصحاب فيل فرو رفته) اندرونشان را سوزانيد.

بعضى «2» هم گفته‏اند: مراد از عصف ماكول، برگ زراعتى است كه آكال در آن‏

(1) مجمع البيان، ج 10، ص 539.

(2) روح المعانى، ج 30، ص 227.

/ 691