دفع هر گونه شبهه و ترديد در باره حقانيت قرآن و اينكه آن كتاب هدايت است‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 20

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

شريرها هم اطلاق شده است، در باره ابليس مى‏فرمايد:" فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ" «1» و در باره ساير شيطانها و شريرها مى‏فرمايد:" وَ حَفِظْناها مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ رَجِيمٍ" «2».

پس معناى آيه چنين مى‏شود: قرآن از تسويلات ابليس و لشكريان او، و از القائات اشرار جن نيست، كه گاهى ديده مى‏شود به بعضى ديوانگان القائاتى مى‏كنند.

دفع هر گونه شبهه و ترديد در باره حقانيت قرآن و اينكه آن كتاب هدايت است‏

" فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ" خداى سبحان در آيات هفتگانه قبل حق مطلب را در مورد قرآن به بيانى وافى روشن ساخت بطورى كه هر شك و ترديدى را از مردمى كه در باره آن جناب داشتند برطرف نمود و اين مهم را در چند آيه كوتاه انجام داده، نخست فرمود: قرآن كلام خدا است، و تكيه‏اش در اين ادعاء بر آيات تحدى است، كه همه مردم قبلا از قرآن شنيده بودند، كه اگر در آسمانى بودن آن شك داريد يك سوره مثل آن بياوريد. و سپس فرمود: نزول قرآن به رسالت فرشته‏اى آسمانى و جليل القدر و عظيم المنزله و امين در وحى، يعنى جبرئيل صورت گرفته، كه بين او و خداى عز و جل هيچ حاجز و مانعى، و بين او و رسول خدا هيچ واسطه‏اى نيست، و نه از ناحيه خودش، و نه از ناحيه هيچ كس ديگر انگيزه‏اى كه نگذارد وحى را بگيرد، و يا اگر گرفت نگذارد حفظش كند، و يا اگر حفظش هم كرد، نگذارد آن را به رسول خدا (ص) برساند، وجود ندارد. و در مرحله سوم اين معنا را روشن كرد كه آن شخصى هم كه قرآن بر او نازل شده، و براى شما آن را تلاوت مى‏كند، همان كسى است كه سالها همنشين او بوده‏ايد، و حال و وضع او بر شما پوشيده نيست، كه امروز او را بهتان جنون بزنيد، و او فرشته حامل وحى را به چشم خود ديده، و وحى را از او گرفته و خودش هم چيزى از وحى را كتمان نكرده و نمى‏كند و آن را تغيير نمى‏دهد. و در مرحله چهارم روشن مى‏كند كه كلام آن جناب از مقوله تسويلات ابليس، و لشكريان او، و نيز از القائات بعضى از اشرار جنى نيست.

و نتيجه اين بيان اين است كه قرآن كتاب هدايت است، كتابى است كه هر كس بخواهد بر طريق حق استقامت بورزد، بوسيله اين كتاب هدايت مى‏شود" إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ ..."

پس اينكه فرمود:" فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ" مقدمه و زمينه‏چينى است براى نتيجه‏گيرى از بيان سابق، و آن نتيجه اثبات گمراهى آنان، و خطاى نظريه‏شان درباره قرآن است، كه آن را از عارضه‏هاى جنون، و يا از تسويلات باطل شيطانى مى‏دانستند.

(1) از آسمانها (و از صفوف ملائكه) خارج شو كه تو رانده شده درگاه منى. سوره ص، آيه 77.

(2) و آن را از هر شيطان مطرودى حفظ نموديم. سوره حجره، آيه 17.

/ 691