بيان آيات (بيان احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيت، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه:" أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ..." و آيات بعد از آن استفاده مىشود) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20
بيان آيات (بيان احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيت، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه:" أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ..." و آيات بعد از آن استفاده مىشود)
اين آيات حجتهايى است كه بر يگانگى خداى تعالى در ربوبيت دلالت مىكند، ادلهاى است كه به حكم آن بايد يوم الفصلى باشد، و در آن مكذبين به جزاى خود برسند، و نيز به كيفرهايى كه براى آنان تهيه شده، و به نعمت و كرامتى كه براى مردم با تقوى آماده شده اشاره مىكند، و سوره را با توبيخ و مذمت منكرين كه از عبادت خدا و ايمان به گفتار او استكبار مىورزند، ختم نموده است." أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ" استفهام در اين آيه انكارى است، و منظور از" اولين" امثال قوم نوح و عاد و ثمود است، كه از امتهاى قديم العهدند، و منظور از" آخرين" امتهايى است كه بعدا به ايشان پيوستند، و كلمه" اتباع" به معناى آن است كه چيزى را دنبال چيزى ديگر قرار دهند.در جمله" ثم نتبعهم" كلمه" نتبع" را به رفع مىخوانيم، بنا بر اينكه استينافى و از نو باشد، چون عطف به كلمه" نهلك" نيست، و گر نه آن نيز مجزوم مىشد. و معناى آيه اين است كه: ما تكذيبگران را كه در امتهاى اولين بودند هلاك كرديم، و سپس ما امتهاى ديگر را به دنبال آنان هلاك مىكنيم.
لطفا منتظر باشید ...
