لطفا منتظر باشید ...
وجوهى در معناى آيه:" فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ" و آيه:" ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا بَيانَهُ"
" فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ"- يعنى وقتى قرائت وحى آن را تمام كرديم، و خلاصه وحى ما تمام شد، آن وقت خواندن ما را پيروى كن، و بعد از تمام شدن كار ما تو شروع به خواندن كن.بعضى «2» گفتهاند: منظور از پيروى قرآن وحى، پيروى ذهنى آن است، به اينكه اولا سكوت كند، و ثانيا به طور كامل توجه نمايد. اين معناى بدى نيست.بعضى «3» ديگر گفتهاند: مراد اين است كه پيروى كن اوامر و نواهى قرآن وحى را.بعضى «4» ديگر گفتهاند: منظور از اتباع تكرار قرائت قرآن است، تا آنجا كه در ذهن رسوخ كند. ولى اين دو معنا از ظاهر آيه بعيد است." ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا بَيانَهُ"- يعنى ايضاح آن براى تو به عهده ماست، ما همانطور كه جمع و قرآن وحى را به عهده گرفتهايم، بعد از جمع و قرائتش براى تو بيان هم مىكنيم، و بنا بر اين، كلمه" ثم" براى افاده تاخير است، البته نه تاخير زمانى، بلكه تاخير رتبى، چون معلوم است كه رتبه بيان وحى بعد از جمع و قرائت قرار دارد.بعضى «5» گفتهاند: معنايش اين است كه بيان قرآن براى مردم به عهده ما است، ما آن را با زبان تو برايشان بيان مىكنيم، نخست آن را در ذهن تو از فراموشى و دگرگون شدن حفظ نموده، و سپس با زبانت براى مردم مىخوانيم و بيان مىكنيم.بعضى «6» از مفسرين در معناى اين آيات گفتهاند: رسول خدا (ص) هنگامى كه آياتى از قرآن به او وحى مىشد، زبان خود را به خواندن آنچه شنيده بود(1) مجمع البيان، ج 10، ص 397.(2 و 3 و 4) تفسير روح المعانى، ج 29، ص 142.(5 و 6) مجمع البيان، ج 10، ص 397.
