" يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ" مناسبتر با معنايى كه براى آيات قبل كرديم اين است كه بگوييم:" شهادت" در اين جمله به معناى معاينه و به چشم خود ديدن است، و" مقربين"، قومى از اهل بهشتند كه درجهشان از درجه عموم ابرار به بيانى كه در تفسير آيه" عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ" خواهد آمد بالاتر است، پس مراد اين است كه مقربين، عليين را با ارائه خداى تعالى مىبينند، و خداى عز و جل نظير اين مشاهده را در باره دوزخ آورده و فرموده" كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ" «5»، و از اين آيه استفاده مىشود كه مقربين همان اهل يقينند.بعضى «6» از مفسرين گفتهاند: شهادت به معناى حضور است، و مقربين، ملائكهاند، و مراد اين است كه ملائكه حاضر برنامه اعمال ايشان هستند، هنگامى كه آن را به سوى خداى تعالى بالا مىبرند.(1 و 2 و 3 و 4) مجمع البيان، ج 10، ص 455.(5) حاشا كه اگر داراى علم اليقين بوديد، دوزخ را به چشم خود مىديديد. سوره تكاثر، آيه 6.(6) مجمع البيان، ج 10، ص 455.