معناى" قرائت" و مفاد" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ..." - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 20

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ولى بايد بداند كه برگشت همه به سوى اوست (8).

آيا ديدى آن شخص را كه نهى مى‏كرد؟ (9).

بنده‏اى را كه به هنگامى كه نماز مى‏خواند (10).

خبر بده اگر او بر طريق هدايت بود (11).

و به تقوى امر مى‏كرد (12).

چه وظيفه‏اى را بر خود واجب مى‏شمرد و حالا كه تكذيب كرد و اعراض نمود آيا بغير از عذاب استحقاق دارد؟ (13).

آيا نمى‏دانست كه خدا او را مى‏بيند؟! (14).

نه، چنين نيست كه او خيال مى‏كند مى‏دانست و اگر دست از عمل زشتش برندارد موى پيشانيش را به شدت مى‏گيريم (15).

پيشانى دروغگوى خطاكارش را (16).

آن وقت اهل مجلس خود را صدا بزند (17).

ما هم به زودى ماموران دوزخمان را مى‏خوانيم (18).

نه، تو او را اطاعت مكن، سجده كن و نزديك شو (19).

بيان آيات‏

در اين سوره رسول خدا (ص) را امر مى‏كند به اينكه قرآن را كه به وحى خدا نازل مى‏شود تلقى كند. و اين سوره اولين سوره‏اى است كه از قرآن نازل شده، و سياق آياتش آن چنان به هم ارتباط دارد كه بتوان گفت يكباره نازل شده، و به زودى بدان اشاره خواهيم كرد، و اين سوره به طور قطع در مكه نازل شده است.

معناى" قرائت" و مفاد" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ..."

" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ" راغب در مفردات مى‏گويد: كلمه" قرائت" به معناى ضميمه كردن حروف و كلمات به يكديگر در زبان است، و اين كلمه را به هر ضميمه كردنى نمى‏گويند، مثلا در جمع كردن عده‏اى را به دور هم نمى‏گويند:" قراءت القوم"، دليل اين ادعا اين است كه تكرار يك حرف از حروف الفباء در زبان را هم قرائت نمى‏گويند «1».

(1) مفردات راغب، ماده" قرأ".

/ 691