سوره القارعة (101): آيات 1 تا 11 - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

(101) سوره قارعه مكى است و يازده آيه دارد. (11)

سوره القارعة (101): آيات 1 تا 11

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

الْقارِعَةُ (1) مَا الْقارِعَةُ (2) وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ (3) يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ (4)

وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (5) فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ (6) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ (7) وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ (8) فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ (9)

وَ ما أَدْراكَ ما هِيَهْ (10) نارٌ حامِيَةٌ (11)

ترجمه آيات‏

به نام خداى رحمان و رحيم.

آن حادثه كوبنده (1).

و چه كوبنده عظيمى؟! (2).

و تو نمى‏دانى كه كوبنده چيست؟ (3).

روزى است كه مردم چون ملخ فرارى رويهم مى‏ريزند (4).

و كوه‏ها چون پشم رنگارنگ حلاجى شده مى‏گردد (5).

اما كسى كه اعمالش نزد خدا سنگين وزن و داراى ارزش باشد (6).

او در عيشى رضايت‏بخش خواهد بود (7).

و اما آنكه اعمالش وزن و ارزشى نداشته باشد (8).

او در آغوش و دامن هاويه خواهد بود (9).

و تو نمى‏دانى هاويه چيست (10).

آتشى است سوزنده (11).