بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته از جمله" يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ" و" أنه لقول فصل")
در تفسير قمى در ذيل جمله" إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْها حافِظٌ" آمده كه منظور از" حافظ"، ملائكه است «2».و در همان كتاب در ذيل آيه" خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ" آمده كه: منظور نطفه است، كه با قوت خارج مىشود. و در ذيل آيه" يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ" آمده: يعنى صلب مرد، و ترائب زن كه همان سينه او است «3».مؤلف: اين روايت صرفنظر از اينكه شخص امام را معرفى نكرده، و تنها گفته است:" فرمود"، و صرفنظر از اينكه سندش افتاده، خود مضمونش هم خالى از اشكال نيست.و نيز در تفسير قمى در ذيل آيه" يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ" فرموده يعنى" ظاهر مىشود از سريرهها" «4».و در مجمع البيان آمده كه روايتى با حذف اواخر سند از ابى درداء رسيده كه گفت:رسول خدا (ص) فرمود: خداى تعالى چهار چيز را براى خلقش ضمانت(1) توضيح اينكه كلمه و فرمان" مهل" مربوط به سراپاى زندگى كفار است، كه گفتيم هر آيندهاى نزديك است، و فرمان" امهل" مربوط به تك تك تكذيبها و نافرمانيها و كارشكنىهاى آنان است،" مترجم".(2 و 3 و 4) تفسير قمى، ج 2، ص 415.