بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات:" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى"،" سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى‏"،" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى" و در باره صحف اولى) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 20

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بعضى«1» از مفسرين گفته‏اند: خطاب در آيه به خصوص كفار است، و به هر حال چه به عموم بشر باشد و چه به خصوص كفار، سياق كلام، سياق عتاب است، و التفات از غيبت (هر كس تزكى كند رستگار مى‏شود) به خطاب (شما چنين و چنان مى‏كنيد) براى تاكيد به مطلب، و رو در رو سخن گفتن است.

" وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏" كلمه" ابقى- باقى‏تر" معمولا در مقايسه بين دو چيز استعمال مى‏شود كه عمر يكى بلندتر از ديگرى باشد، مى‏گويند اين باقى‏تر و با دوام‏تر است، و زندگى آخرت چنين نيست كه از زندگى دنيا با دوام‏تر باشد، بلكه زندگى آخرت الى الابد باقى است، پس اين سؤال پيش مى‏آيد كه چرا در اين آيه فرموده زندگى آخرت باقى‏تر و بهتر است. جواب اين است كه:

مقام آيه مقام ترجيح دادن يكى از دو زندگى دنيا و آخرت بر ديگرى است، و در اين ترجيح همين مقدار كافى است كه آخرت خوب‏تر و باقى‏تر نسبت به دنيا باشد، و براى ترجيح لازم نيست كه زندگى آخرت ابدى هم باشد، هر چند كه ابدى و باقى هم هست.

" إِنَّ هذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولى‏ صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏" كلمه" هذا" اشاره است به مطلبى كه از آيه" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى" تا تمام چهار آيه بيان مى‏كرد، مى‏فرمايد آنچه گفته شد در صحف اولى هم گفته بوديم.

ولى بعضى «2» از مفسرين گفته‏اند كلمه مذكور اشاره است به مضمون آيه اخرى كه مى‏فرمود:" آخرت بهتر و باقى‏تر است".

بعضى «3» از مفسرين در اين آيه گفته‏اند قرآن كريم نخست فرموده اين مطالب در صحف اولى بود، و بعد آن را بيان نموده، مى‏فرمايد: منظورم صحف ابراهيم و موسى است، و اينكه اين اجمال و تفصيل احترام و بزرگداشتى از آن صحف است بر كسى پوشيده نيست.

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات:" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى"،" سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى‏"،" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى" و در باره صحف اولى)

در تفسير عياشى از عقبة بن عامر جهنى روايت آورده كه گفت: وقتى آيه" فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ" نازل شد، رسول خدا (ص) فرمود: اين ذكر را در

(1) مجمع البيان، ج 10، ص 476.

(2 و 3) روح المعانى، ج 30، ص 111.

/ 691