لطفا منتظر باشید ...
مقصود از ركوع در آيه:" وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ" و وجه اتصال اين آيه با آيات قبل
" وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ" مراد از" ركوع"- به طورى كه ديگران هم گفتهاند «3»- نماز خواندن است، و شايد به اعتبار آن باشد كه نماز مشتمل بر ركوع است.بعضى «4» هم گفتهاند: مراد از ركوعى كه در اين آيه به آن امر فرموده، مطلق خشوع و خضوع و تواضع براى خداى تعالى است، به اينكه دعوتش را بپذيرند، و كلامش را قبول نموده، دينش را پيروى نمايند، و خلاصه بندگيش كنند.بعضى «5» ديگر گفتهاند: مراد از اين ركوع همان سجدهاى است كه در قيامت مامور بدان مىشوند، ولى نمىتوانند انجام دهند، كه قرآن در بارهاش فرموده:" وَ يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلا يَسْتَطِيعُونَ" «6»، ليكن اين دو وجه خالى از بعد نيست.(1) هر چه مىخواهيد بكنيد، كه او بدانچه مىكنيد بينا است. سوره حمسجده، آيه 40.(2) و كسانى كه كافر شدند تمتع مىبرند، و مىخورند آن چنان كه چارپايان مىخورند، و آتش منزلگاه ايشان است. سوره محمد، آيه 12.(3) مجمع البيان، ج 10، ص 419.(4 و 5) روح المعانى، ج 29، ص 178.(6) و دعوت به سجود مىشوند اما قادر بر آن نيستند. سوره قلم، آيه 42.
