بحث روايتى (رواياتى در بيان برخى آيات گذشته)
در بعضى از روايات آمده كه منظور از" نبا عظيم" على (ع) است. ولى اين از باب بطن قرآن است، نه تفسير لفظ آيه «2».و از خصال از عكرمه از ابن عباس روايت شده كه گفت: (روزى) ابو بكر به رسول خدا (ص) عرضه داشت يا رسول اللَّه! چقدر زود مويت سپيد شد؟ فرمود:موى مرا سوره هود و واقعه و مرسلات و عم يتساءلون سپيد كرد «3».و در تفسير قمى در ذيل آيه" أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً" آمده كه: زمين گهوارهاى است كه بشريت در آن پرورش مىيابد،" وَ الْجِبالَ أَوْتاداً" يعنى ميخهاى زمين «4».و در نهج البلاغه فرموده:" وتد بالصخور ميدان أرضه" «5».و در تفسير قمى در ذيل آيه" وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً" آمده كه شب جامهاى است بر روى روز «6».مؤلف: شايد مراد اين باشد كه شب جامهاى است بر روى آنچه در روز پيدا است و آن را مىپوشاند.و باز در همان كتاب است كه در معناى آيه" وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً" فرموده: منظور(1) روح المعانى، ج 30، ص 11.(2) اصول كافى، ج 1، ص 161.(3) خصال، ج 1، ص 199.(4) تفسير قمى، ج 2، ص 401.(5) با صخرههاى كوه پيكر، زمين را ميخكوب كرد، تا نوسان نكند. نهج البلاغه صبحى صالح، خطبه 1، ص 39.(6) تفسير قمى، ج 2، ص 401.