گفتارى در اينكه قرآن كريم چه هويتى براى انسان قائل است (در ذيل آيه:" هَلْ أَتى عَلَى الْإِنْسانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً")
شكى نيست در اينكه در داخل اين هيكل محسوس كه ما آن را انسان مىناميم.مبدئى براى حيات است كه شعور و اراده آدمى مستند بدان است، و خداى تعالى در آنجا كه سخن از خلقت انسان- به عنوان آدم- دارد، از اين مبدأ تعبير به روح، و در بعضى موارد تعبير به نفس نموده، نظير آيه" فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ" «4»، و آيه(1) تفسير قمى، ج 2، ص 299.(2) معانى الاخبار، ص 210، ح 1.(3) مجمع البيان، ج 10، ص 411.(4) هنگامى كه آن راى نظام بخشيدم و از روح خود در آن دميدم براى او سجده كنيد. سوره حجر، آيه 29 و سوره ص، آيه 72.
لطفا منتظر باشید ...
