لطفا منتظر باشید ...
وجه تسميه قيامت به" يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ"
" يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ" كلمه" يوم" ظرف است براى رجع، و" سريره" عبارت است از هر چيزى كه انسان در دل خود پنهان مىكند، و كلمه" بلاء" كه فعل" تبلى" مشتق از آن است به معناى آزمايش و نيز شناسايى و كشف نهانىها است.در نتيجه معناى آيه اين است كه: رجع در روزى است كه آنچه از عقايد و آثار اعمال كه انسانها پنهان كرده بودند، چه خيرش و چه شرش به مورد آزمايش و شناسايى قرار مىگيرد، و زرگر اعمال و عقايد آنها را در بوته زرگرى خود مىآزمايد، تا معلوم شود كدام صالح و كدام فاسد بوده و كدام خالص و كدام داراى ناخالصى و عيار است و بر طبق آن صاحبش را جزا مىدهد، پس آيه مورد بحث در معناى آيه زير است:" إِنْ تُبْدُوا ما فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ" «1»." فَما لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ" يعنى نه خودش نيرويى دارد تا عذاب خدا را از خود دفع كند، و نه ياورى دارد كه او از وى دفاع كند، و خلاصه در روز رجع براى هيچ كس هيچ قدرتى نيست، نه از ناحيه خودش، و نه از ناحيه ديگران." وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ" اين دو جمله دو سوگند است بعد از سوگندهاى اول سوره، تا امر قيامت و بازگشت به سوى خداى تعالى را تاكيد كند، و مراد از" آسمان صاحب رجع"، همين تحولاتى است كه در آسمان براى ما محسوس است، ستارگان و اجرامى در يك طرف آن غروب و از طرف ديگر(1) اگر اظهار كنيد آنچه در باطن داريد، و اگر پنهانش سازيد، خداى تعالى طبق همان به حساب شما مىرسد. سوره بقره، آيه 284.
