بيان اينكه خطاب در" يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ ..." به گروهى معهود و معين از كفار بوده و" وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ" اخبار غيبى از آينده است
" قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ" ظاهرا خطاب به يك طبقه معهود و معين از كفار است، نه تمامى كفار، به دليل اينكه رسول خدا (ص) را مامور كرده از دين آنان بيزارى جويد و خطابشان كند كه شما هم از پذيرفتن دين من امتناع مىورزيد «1»." لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ" از اين آيه تا آخر سوره آن مطلبى است كه در جمله" قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ" مامور به گفتن آن است، و مراد از" ما تَعْبُدُونَ" بتهايى است كه كفار مكه مىپرستيدند، و مفعول" تعبدون" ضميرى است كه به ماى موصول بر مىگردد، و با اينكه مىتوانست بفرمايد:" ما تعبدونه" اگر ضمير را حذف كرده براى اين بود كه كلام دلالت بر آن مىكرده، حذف كرد تا قافيه آخر آيات هم درست در آيد، و عين اين سؤال و جواب در جملههاى" اعبد" و" عبدتم" و" اعبد" مىآيد چون در آنها هم بايد مىفرمود:" اعبده" و" عبدتموه" و" اعبده".و جمله" لا اعبد" نفى استقبالى است، براى اينكه حرف" لا" مخصوص نفى آينده است، هم چنان كه حرف" ما" براى نفى حال است، و معناى آيه اين است كه من ابدا نمىپرستم آنچه را كه شما بتپرستان امروز مىپرستيد." وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ" اين جمله نيز نفى استقبالى نسبت به پرستش كفار بر معبود رسول خدا (ص) است، و اين خبرى غيبى از اين معنا است كه كفار معهود، در آينده نيز به دين توحيد در نمىآيند.اين دو آيه با انضمام امر" قل" كه در آغاز سوره است، اين معنا را به دست مىدهد كه گويا رسول خدا (ص) به كفار فرموده:" پروردگار من مرا دستور داده به اينكه به طور دائم او را بپرستم، و اينكه به شما خبر دهم كه شما هرگز و تا ابد او را(1) و با اينكه مىبينيم در اين چهارده قرن ميليونها كافر به دين اسلام در آمدند، مىفهميم كه خطاب در آيه به طبقه معينى از كفار است." مترجم".