ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

مؤلف: اين معنا در روضه كافى هم از حفص بن غياث از آن جناب نقل شده «1».

و در مجمع البيان است كه ابو سعيد خدرى روايت كرده كه گفت: شخصى از رسول خدا (ص) پرسيد: بلندى روز قيامت چقدر است؟ فرمود به آن خدايى كه جان محمد به دست اوست براى مرد مؤمن آن قدر سبك است كه به قدر يك نماز واجبى كه در دنيا بخواند بيشتر طول نمى‏كشد «2».

مؤلف: اين روايت را الدر المنثور هم از عده‏اى از كتب حديث از ابو سعيد از آن جناب نقل كرده «3».

و در تفسير قمى در ذيل آيه" يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ" مى‏گويد: مهل به معناى قلع و مس آب شده است، آن روز آسمان نيز اينطور ذوب مى‏شود «4».

و در همان كتاب در روايت ابى الجارود از امام باقر (ع) آمده كه در معانى جمله" يبصرونهم" مى‏فرمود: يعنى با اينكه دوستان ايشان را معرفى مى‏كنند (كه اين فلان رفيق تو است) با اين حال احوال يكديگر را نمى‏پرسند «5».

و در همان كتاب در تفسير جمله" نَزَّاعَةً لِلشَّوى‏" فرمود: چشم او را مى‏كند و رويش را سياه مى‏كند «6» و باز همان كتاب در تفسير" تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى" فرمود: يعنى تو او را به سوى ايمان مى‏كشانى و او مى‏گريزد «7».

(1) روضه كافى، ج 8، ص 143.

(2) مجمع البيان، ج 6، ص 55، جزء 29، ط بيروت.

(3) الدر المنثور، ج 6، ص 264، ط بيروت.

(4 و 5 و 6 و 7) تفسير قمى، ج 2، ص 382.