اين سوره روز قيامت را با بعضى از علامتهاى متصل به آن تحديد مىكند، و خود آن روز را هم به بعضى از وقايعى كه در آن روز واقع مىشود معرفى مىكند، و آن اين است كه در آن روز تمامى اعمالى كه انسان خودش كرده و همه آثارى كه بر اعمالش مترتب شده، و بوسيله ملائكه حفظه كه موكل بر او بودهاند محفوظ مانده، در آن روز جزاء داده مىشود. اگر اعمال نيك بوده با نعيم آخرت، و اگر زشت بوده و ناشى از تكذيب قيامت بوده، با دوزخ پاداش داده مىشود، دوزخى كه خود او افروخته و جاودانه در آن خواهد زيست.آن گاه دوباره توصيف روز قيامت را از سر مىگيرد، كه آن روزى است كه هيچ كسى براى خودش مالك چيزى نيست، و امر در آن روز تنها براى خداست. و اين سوره از آيات برجسته قرآن است، و بدون هيچ اختلافى در مكه نازل شده است." إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ" كلمه" فطر" به معناى شكافتن و كلمه" انفطار" به معناى شكافته شدن است، و آيه شريفه نظير آيه زير است، كه آن نيز سخن از شكافته شدن آسمان دارد، و مىفرمايد:" وَ
لطفا منتظر باشید ...
