ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

در آن روز همه يك جور سرنوشت ندارند بلكه نامه بدكاران در سجين است (7).

و تو چه دانى كه سجين چيست؟ (8).

كتابى است نوشته شده (9).

در آن روز واى بر تكذيب‏گران (10).

همانها كه روز جزا را تكذيب مى‏كنند (11).

و جز ستمگر گنه‏كار آن را تكذيب نكند (12).

و چون آيات ما را بر او بخوانند گويد افسانه‏هاى گذشتگان است (13).

نه، اين حرفها بهانه است، علت اصلى تكذيبشان اين است كه در اثر اعمال زشتشان دلهايشان زنگار بسته (14).

نه، چنين كسانى با نيكان سرنوشت مشتركى ندارند اينان آن روز از قرب پروردگارشان دورند (15).

آن گاه وارد جهنم شوند (16).

سپس به ايشان گفته شود كه اين همان چيزى است كه آن را تكذيب مى‏كرديد (17).

نه، نامه نيكان در عليين است (18).

و تو چه دانى كه عليين چيست؟ (19).

كتابى است نوشته شده (20).

كه مقربان شاهد آنند (21).

بيان آيات‏

اين سوره با تهديد اهل تطفيف و كم‏فروشى در كيل و وزن آغاز شده و كم‏فروشان را تهديد مى‏كند به اينكه در يوم عظيم كه روز قيامت است براى جزا مبعوث مى‏شوند، و اين مطلب را با تفصيل جريانى كه در آن روز بر سر فجار و ابرار مى‏آيد خاتمه مى‏دهد.

و آيات اول اين سوره كه سخن از مطففين دارد از نظر سياق با آيات مدنى، و آيات آخرش با سياق سوره‏هاى مكى مناسب‏تر است.

" وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ" كلمه" تطفيف" به معناى نقص در كيل و وزن است كه خداى تعالى از آن نهى كرده، و آن را افساد در زمين خوانده، و از شعيب حكايت كرده كه به قوم خود گفت:" وَ يا