ترجمه تفسیر المیزان جلد 20
لطفا منتظر باشید ...
كرده، كه هدر نرود، و آن اثر نماز و زكات و روزه رمضان و غسل جنابت است، و همين است سرائرى كه خداى تعالى دربارهاش فرمود:" يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ" «1».مؤلف: و شايد اين از قبيل ذكر بعضى از مصاديق است، هم چنان كه روايت بعدى اين احتمال را تاييد مىكند.و در همان كتاب از معاذ بن جبل روايت شده كه گفت: از رسول خدا (ص) پرسيدم: منظور از اين سرائر كه خداى تعالى بندگان خود را با آن ابتلاء مىكند چيست؟ فرمود: سرائر شما همان اعمال شما است از نماز و روزه و زكات و وضو و غسل جنابت، و هر واجب ديگر (پس ذكر شدههاى در روايت قبلى عنوان مثال را دارد)، براى اينكه همه اعمال شما سرائر و پنهانى است، چون هر كسى مىتواند بگويد نماز خواندهام در حالى كه نخوانده باشد، و اگر بخواهد مىتواند بگويد وضو گرفتهام در حالى كه نگرفته باشد، پس همه اعمال شما نزد خدا محفوظ و خدا ضامن آن است، و روز" تُبْلَى السَّرائِرُ" واقعيت آنها آشكار مىگردد «2».و در تفسير قمى در ذيل آيه" فَما لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ" آمده: يعنى هيچ نيرويى ندارد كه با آن به سوى خالقش نزديك شود، و هيچ ناصرى ندارد كه اگر خدا عذاب او را بخواهد او را يارى كند «3».و باز در همان كتاب است كه در ذيل جمله" وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ" فرمود: يعنى داراى باران و" وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ" يعنى داراى گياه «4».و در مجمع البيان در ذيل جمله" إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ" آمده يعنى قرآن بين حق و باطل را از راه روشنگرى هر يك جدايى مىاندازد، و اين معنا از امام صادق (ع) روايت شده «5».و در الدر المنثور است كه ابن ابى شيبه، دارمى، ترمذى، محمد بن نصر، و ابن انبارى (در كتاب مصاحف)، از حارث اعور روايت كردهاند كه گفت: داخل مسجد شدم و ديدم كه مردم دچار ورطه بگومگوها شدهاند، نزد على شدم و جريان را باز گفتم، از در تعجب پرسيد راستى آنچه نبايد مىكردند كردند؟! آن گاه فرمود: من از رسول خدا (ص) شنيدم مىفرمود به زودى
