به نام خداوند بخشنده مهربان.سوگند به صبحدم (1).و به شبهاى دهگانه (2).و به زوج و فرد (3).و به شب وقتى كه پشت مىكند (4).آيا اين سوگندها براى يك خردمند كافى نيست؟ (5).آيا نديدى كه رفتار پروردگارت با قوم عاد چگونه بود؟ (6).همان قوم ارم، شهرى كه بناهاى ستوندار داشت (7).و نظيرش در هيچ سرزمينى ساخته نشده بود (8).و با قوم ثمود كه صخرههاى بيابان را مىبريدند (9).و با فرعون كه مردم را چار ميخ مىكرد (10).اينها اقوامى بودند كه در بلاد طغيان كردند (11).و در نتيجه طغيان خود، فساد را در بلاد بگستردند (12).پس پروردگارت تازيانه عذاب را بر سر آنها فرود آورد (13).آرى پروردگار تو همواره در كمين است (14).اما انسان چنين طبعى دارد كه وقتى پروردگارش امتحانش كند و در محيط زندگيش ارجمندش كند و نعمتش بدهد گويد: پروردگارم ارجمندم كرده است (15).و اما چون امتحانش كند و روزى او را تنگ بسازد گويد: پروردگارم خوارم كرده است (16).هرگز چنين نيست، (نه ارجمند نشانه گرامى بودن آدمى نزد خداست و نه فقر نشانه خوارى است، بلكه هر دو امتحان است تا معلوم شود چقدر مال را دوست مىداريد و معلوم شد آن قدر دوست مىداريد كه) شما براى يتيم حرمتى قائل نيستيد! (17).و يكديگر را بر اطعام مسكين تشويق نمىكنيد (18).و ارث يتيم را مىبلعيد (19).و مال را به مقدار افراط دوست مىداريد (20).نه، در روزى كه زمين متلاشى شود (21).و ملائكه صف به صف امر پروردگارت را بياورند (22).
لطفا منتظر باشید ...
