ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

امداد به مال و فرزندان است، بسيار زياد است.

و در خصال از على (ع) روايت آورده كه در ضمن حديثى فرمود: استغفار بسيار كن تا رزق را به سوى خود جلب كنى «1».

و در تفسير قمى در روايت ابى الجارود از امام باقر (ع) آمده كه در معناى جمله:" لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً" فرموده: يعنى براى خدا عظمتى كه از آن بترسيد معتقد نيستيد «2».

مؤلف: اين معنا از طرق اهل سنت از ابن عباس هم نقل شده «3».

و نيز در تفسير قمى در روايت ابى الجارود از امام باقر (ع) آمده است كه در باره" سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً" فرمود: بعضى از آنها فوق بعضى ديگر است «4».

و در همان كتاب است كه در معناى آيه" رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَساراً" فرموده: منظور تبعيت از اغنياء است «5».

و در الدر المنثور است كه بخارى، ابن منذر، و ابن مردويه، همگى از ابن عباس روايت كرده‏اند كه گفت: همان اصنام و اوثان كه در قوم نوح، خدا بودند، در عرب هم معبود شدند.

اما بت" ود" متعلق بود به كلب در دومة الجندل، و اما" سواع" از آن هذيل، و" يغوث" از آن مراد و سپس از شاخه‏اى از بنى غطيف، كه در سبأ مى‏زيستند بود، و اما" يعوق" از آن همدان، و" نسر" از آن حمير شاخه آل ذى الكلاع بود.

و اين اسماء قبلا اسامى مردانى صالح از قوم نوح بوده، وقتى آنها از دنيا رفتند شيطان به بازماندگانشان وحى كرد كه در مجلسى كه ايشان جلسه داشتند مجسمه‏هايى نصب كنيد و نام ايشان را بر سر آن مجسمه‏ها بگذاريد، مردم هم اين كار را كردند، ولى آن مجسمه‏ها را نمى‏پرستيدند تا آن نسل منقرض شد، و نسل بعدى روى كار آمد، و چون علم نسل قبلى را نداشتند مجسمه‏ها مورد پرستش قرار گرفتند «6».

مؤلف: شايد منظور آن جناب از اينكه فرمود:" در عرب هم معبود شدند"، اين باشد كه بت‏هاى عرب همنام بت‏هاى ايشان بوده، و يا اسامى و اوصاف آنها را داشته، نه اينكه عين آن بت‏ها از قوم نوح به عرب منتقل شده باشد، چون اين معنا بسيار بعيد است.

(1) خصال، ص 615، چاپ جامعه مدرسين.

(2) تفسير قمى، ج 2، ص 387.

(3) الدر المنثور، ج 6، ص 268.

(4 و 5) تفسير قمى، ج 2، ص 387.

(6) الدر المنثور، ج 6، ص 269.