ترجمه تفسیر المیزان جلد 20

(ص) هر وقت على را مى‏ديدند كه دارد مى‏آيد مى‏گفتند:" خَيْرُ الْبَرِيَّةِ" آمد «1».

مؤلف: الدر المنثور اين معنا را از ابن عدى از ابن عباس نيز نقل كرده، و نيز از اين مردويه آورده «2».

و نيز تفسير برهان آن را از موفق بن احمد- در كتاب المناقبش- از يزيد بن شراحيل انصارى كاتب على (ع) از آن جناب روايت كرده و در عبارت يزيد بن شراحيل چنين آمده: من از على شنيدم مى‏فرمود: رسول خدا (ص) از دنيا مى‏رفت در حالى كه سر آن جناب را به سينه‏ام تكيه داده بودم، در آن حال فرمود: يا على مگر نشنيدى كلام خداى عز و جل را كه مى‏فرمايد:" إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ"، اين" خير البرية" شيعيان تواند، موعدم و موعد شما حوض است، وقتى كه تمامى امت‏ها براى حساب جمع مى‏شوند، شيعيان تو بنام و لقب پيشانى سفيدان خوانده مى‏شوند «3».

و در مجمع البيان از مقاتل بن سليمان از ضحاك از ابن عباس روايت كرده كه در تفسير كلمه" هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ" گفته است: اين آيه شريفه در باره على و اهل بيتش نازل شده «4».

(1 و 2) الدر المنثور، ج 6، ص 379.

(3) تفسير البرهان، ج 4، ص 492، ح 15.

(4) مجمع البيان، ج 10، ص 524.