(پيروان مكتب كرپلن مى گويد: جنون جوانى عبارت است از ضعف سريع عقلانى كه هنگام بلوغ ظاهر شده و احتمالا نتيجه مسموميت درونى و پريشانى غدد مترشح داخلى است .)(155)نشانه يك نوع ساده اين بيمارى آن است كه بيمار پيوسته در بهت و تحير به سر مى برد. همه روزه در جايى مى نشيند و مبهوت به نقطه اى نگاه مى كند. در زندگى هدفى ندارد و همه كارها در نظرش يكسان است . مشخص نوع ديگر اين بيمارى آن است كه بيمار به كارهاى ناجور و غير مناسبى دست مى زند.
اطوار مضحك
زنى را كه به اين نوع بيمارى مبتلا بود يافتند كه در ايستگاه اتوبوس ، در دستشويى مخصوص مردان ، همه لباس هاى خود را كنده بود و مشغول شستن آن ها بود. وقتى در مقابل دانشجويان از او سئوال شد، خنديد و آن را به صورت شوخى تلقى كرد. در مقابل دانشجويان انواع ادا و اطوار مضحك به خود مى گرفت و نمى توانست به صورت عادى به سئوالات پاسخ دهد. شايد اگر به او مى گفتند كه مادرش مرده است ، باز هم با همان اطوار مضحك و خنده بى جا پاسخ مى داد.(156)اين بيمارى كه در اصطلاح روان پزشكى به جنون جوانى تعبير شده ، دامنگير عموم جوانان نيست ، بلكه به گروه مخصوصى اختصاص دارد. اينان بايد مانند ساير ديوانگان ، با نظر پزشك تحت درمان قرار گيرند و گاهى بيمارى بعضى از آن ها شديد مى شود و دوران آن به طول مى انجامد.