علاقه به تخيلات كه به فضاى حكيمانه الهى در نهاد نسل جوان آفريده شده ، اگر عاقلانه و با اندازه گيرى صحيح به كار برده شود، قطعا نتايج سودمندى به بار مى آورد. تخيلات در حدود مصلحت ، نيروى خلاقه ذهن جوانان را به كار مى اندازد و به آنان افكار ذهنى جوانان را بيدار مى كند و آنان را براى نيل به مدارج عالى ترى آماده مى سازد.كرسى مورسين مى گويد:(قوه تخيل در اطفال ، سر منشاء بسيارى از خوشى ها و مسرت ها است . در مواقع بازى ، كودكان تخيلات خود را آزادنه به كار مى اندازند و علامت آن اعتماد و اطمينان كودكانه اى است كه به هم بازى هاى خود دارند. طفلى كه تفنگ چوبى به دوش انداخته و قدم نظامى برمى دارد، خود را يك سرباز واقعى تصور مى كند. گاهى يك تخيل عميق بر اثر تربيت و تجربه يا به واسطه تاءثيرات محيط، به صورت يك شاهكار هنرى يا تابلو نقاشى يا اختراع مكانيكى در مى آيد، افكار و عقايد، زاييده همين قوه تخيل است نبوغ و دهاء نيز مولود همان مى باشد. عالى ترين تجليات مغز بشرى ، در اختراعات و ترقيات مكانيكى و فهم رياضيات عاليه ، نتيجه همين قوه تصور و تخيل است .)(705)
تخيل و پيشرفت هاى فكرى
موريس دبس مى گويد:بايد با دقت تمام ، ما بين فعاليت طبيعى فكرى جوانان نورس با حالات غير عادى آنان ، كه در نزد مبتلايان به امراض عصبى ديده مى شود، تفاوت قائل گرديد. اين تخيلات ، از لحاظ امكانات جديد و اختراعات و افكار بديع بسيار غنى است و براى پيشرفت فكرى و فرهنگى جوانان مقدمه مناسبى مى باشد.اگر ما نيز مانند پ . گيوم معتقد باشيم كه تجسم و تصور، بيش از فعاليت هوش ، در زندگى انسان مؤ ثر است ، بايد قبول كنيم كه دوران بلوغ يكى از مراحل اساسى توسعه بدن انسانى است .
جوان و افكار شاعرانه
وقتى انسان از اى موضوع بيشتر اطمينان مى يابد كه ملاحظه مى كند جهش تجسمات خلاق و به خصوص جهش پيشرفت هاى هنرى در اين زمان بيشتر قابل ملاحظه است . جوان نو رسيده كه علاقه مفرطى به صور شاعرانه پيدا مى كند، در مقابل زيبايى ، حساس تر از ديگران است . تجسم و تخيل جوان را وادار مى سازد كه وجود خود را كشف كند و ديگران را درك نمايد.(706)