همان طور كه بلوغ ، صفات ناپسند كودكان بد تربيت شده را آشكارتر مى كند و آنان را به فعاليت بيشترى وا مى دارد، همچنين اثر صفات پسنديده و سجاياى اخلاقى اطفال خوب تربيت شده نيز بر اثر بلوغ ، تشديد مى شود و يا جلوه و فروغ بيشترى نمايان مى گردد.كودكى كه از اول به پاكى و خيرخواهى بار آمده است ، طفلى كه روانش با صفات حميده بشردوستى ، مهربانى ، خدمتگزارى ، راستى و درستى ، عدل و انصاف ، و ساير ملكات پسنديده پرورش يافته است ، وقتى بالغ مى شود، همان صفات با شدت بيشترى در وى نمايان مى گردند و در جوانى شعله هاى پاكى و فضليت در مزاجش فروزان تر مى شوند.
تشديد سجاياى اخلاقى
اين موضوع در تاريخ زندگى رسول اكرم (ص ) به خوبى مشهود است . با مقايسه دوران كودكى آن حضرت با ايام جوانى اش ، واضح مى شود كه چگونه سجاياى اخلاقى و صفات انسانى ايام طفوليت در جوانى تشديد مى شوند و با جلوه و ظهور بيشترى آشكار مى گردند. براى نمونه ، به يك مورد اشاره مى شود:(فلما صاربن سبع سنين قال لامه حليمة يا امى اين اخوتى قالت يا بنى انهم يرعون الغنم التى رزقنا الله اياها ببركتك ، قال يا اماه ما انصفتنى ، قالت كيف ذلك يا ولدى ، قال اكون انا فى الظل و اخوتى فى الشمس و الحر الشديد و انا اشرب منهاالبن.)(350)موقعى كه حضرت محمد(ص ) هفت ساله شد، روزى به مادرش ، حليمه سعديه ، فرمود: برادرانم كجا هستند؟ جواب داد: فرزند عزيز، آنان گوسفندانى را كه خداوند به بركت وجود تو به ما مرحمت كرده است ، به چرا مى برند.طفل گفت : مادر، درباره من به انصاف رفتار ننمودى .مادر پرسيد: چرا؟ فرمود: آيا سزاوار است كه من در سايه خيمه باشم و شير بنوشم و برادرانم در بيابان برابر آفتاب سوزان باشند.
لطفا منتظر باشید ...
