در اين حديث ، امام صادق عليه السلام احترام و تكريم نوجوانان را با كلمه ملازمت با اولياءشان بيان نموده است . پدران و مادران در سنين قبل از بلوغ بر فرزندان خود حكومت مى كنند، ولى از آغاز پانزده سالگى موظف اند به شخصيت آنان احترام كنند و به جاى فرمانرايى ، رفيق صميمى نوجوانان و مصاحب با صفاى آنان باشند.تكريم نوجوانان و احترام به شخصيت آنان ، از نظر مذهبى يكى از وظايف قطعى پدران و مادران و عموم افراد اجتماع است . تجليل نوجوانان در تمام شئون اخلاقى و اجتماعى ، اقتصادى و روانى و تربيتى آنان اثر مى گذارد و نتايج درخشانى به بار مى آورد.
اثر تكريم به نوجوانان
نوجوانى كه مورد تكريم پدر و مادر است ، نوجوانى كه در شوراى خانواده شركت مى كند به نظراتش تربيت اثر داده مى شود، نوجوانى كه پدرش با وى مانند يك رفيق صميمى رفتار مى كند و همواره گرامى و محترمش مى دارد و خلاصه نوجوانى كه در خانواده و اجتماع احساس مى كند شخصيتش مانند شخصيت بزرگسالان مورد كمال تجليل و احترام است ، كوشش مى كند كه خود را به پستى و ناپاكى آلوده ننمايد و رفتارش شايسته اين تكريم باشد. مراقبت مى كند از اعمالى كه مقام او را تنزل مى دهد و ارزشش را لكه دار مى كند، اجتناب نمايد.(قال على عليه السلام : من كرمت عليه نفسه هانت عليه شهواته .) (525)على عليه السلام فرموده است : آن كس كه واجد بزرگوارى و كرامت نفس باشد، تمايلات شهوانى اش در نظر او خوار مى آيد.(و عنه عليه السلام : من كرمت عليه نفسه لم يهنها بالمعصية .) (526)و نيز فرموده است : كسى كه به شرف معنوى و كرامت نفس خود عقيده دارد، با پليدى گناه خوارش نخواهد ساخت .