جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

تكوين شخصيت

(تاءثير محيط در ساختن شخصيت افراد آدمى بسيار مهم است . اگر يكى از ما، در قبيله اى از اسكيموها به جهان آمده بوديم ، شخصيتى به كلى متمايز از آن چه اكنون دارا مى بوديم . نه تنها در لباس پوشيدن و خانه ساختن و سخن گفتن و غذا خوردن با آن چه اكنون هستيم تفاوت فاحش مى داشتيم ، بلكه تصور ما از جهان و از مقام خود در جهان ، به كلى تصور ديگرى مى بود. مردم شناسان به حق اهميت چهارچوب فرهنگى و اجتماعى را در تكوين تاءكيد كرده اند.)(336)

تربيت هاى خوب يا بدى كه كودك از خانواده و محيط اجتماعى فرا مى گيرد، در ضمير باطنش ذخيره مى شوند و پايه اساسى شخصيت اخلاقى و معنوى اش مى گردند. موقعى كه دوران بلوغ را طى مى كند و عضو رسمى جامعه مى شود، همه آن ها را در گفتار و رفتار خود به كار مى بندد و بر طبق آن چه فراگرفته است ، عمل مى كند.

(قل كل يعمل على شاكلته .)

اعمال مردم مطابق صفات و خلقياتى است كه در باطنشان جاى گرفته و شخصيت روحى و معنوى آنان را ساخته است .

سيئات اخلاقى و صفات ناپسندى كه بر اثر سوء تربيت پدران و مادران ، يا به علت فساد محيط اجتماعى دامنگير كودكان مى شود، يكى از مهم ترين مصائب فردى و اجتماعى است . اين قبيل ، در دوران بلوغ و جوانى و تا پايان عمر، همواره از خلق و خوى بد خويش در عذاب اند و ديگران نيز از رفتار و گفتار ناصحيح آنان رنج مى برند.

انحراف هاى اخلاقى

(بايد دانست كه معايب بدنى زودتر ممكن است رفع شود، ولى ناراحتى هاى روحى ممكن است هميشه باقى بماند. زيرا فقط اراده خود شخص مى تواند در معالجه آن ها كمك كند. اشخاصى كه فكر و روحشان در نتيجه وضع بد محيط و تربيت خانوادگى از راه راست منحرف شده ، خودشان هم نمى دانند عيبشان چيست و چرا نمى توانند در زندگى خوشبخت و كامروا باشند. صدمه و آسيبى كه در دوره كودكى به روح و فكر كودك وارد مى آيد، نتيجه اش اين است كه وقتى بزرگ شد، اخلاق و رفتار غير عادى داشته باشد.)(337)