جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

تمايل فطرى ايمان و اخلاق ، كه به قضاى حكيمانه الهى در نهاد بشر آفريده شده و در دوران بحرانى بلوغ ، به صورت جهش احساسات مذهبى آشكار مى گردد، يكى از بهترين و نيرومندترين پايگاه هاى تربيتى نسل جوان است .

مربيان لايق بايد از اين تمايل فطرى و كشش روحانى استفاده نمايند و آن را همواره در ضمير جوانان زنده و بيدار نگاه دارند و برنامه هاى تربيتى خود را براساس اين تمناى طبيعى استوار سازند.

پيروى از برنامه خلقت

ارضاى خواهش هاى ايمانى و اخلاقى جوانان ، پيروى از برنامه خلقت و اطاعت از قوانين آفرينش است . تربيتى كه با نداى فطرت هم آهنگ باشد، تربيتى كه بر پايه تمايلات طبيعى بنيان گذارى شود، مايه خوشبختى و سعادت ابدى است و پيوسته ثابت و پايدار خواهد ماند.

اين تمايلات مختلف ، كه با فرارسيدن بلوغ در ضمير جوانان بيدار مى شود، سرمايه هاى پرارزش جوانى است و هر يك از آنها سهمى در تربيت جوان دارد. مربيان دانا از همه آنان تمايلات به نحو شايسته استفاده مى كنند و هر يك را در مسير خود به درستى هدايت مى نمايند.

ولى در نظر دانشمندان روان و تربيت ، مطلب شايان دقت اين است كه تربيت جوان را از كجا آغاز كنيم و كدام تمايل را بر ساير خواهش هاى طبيعى مقدم بداريم .

دوران مهلت

موريس دبس ، استاد دانشگاه استراسبورگ مى گويد:

ما بين زمانى كه جوان نورسيده به ارزش شخصى خود پى مى برد و زمانى كه وى ارزش هاى اجتماعى را درك مى نمايد، يك دوران مهلت وجود دارد كه بايد در حفظ آن كوشيد و جوان را در اين مدت مهلت ، تحت تعليم قرار داد و مابين ارزش هاى متفاوت جمال پسندى ، اخلاقى ، مذهبى ، آن ارزشى را كه شخصيت وى را بالا مى برد، به او آموخت . مسلما به اين ترتيب ، بر حسب ارزش هايى كه جوان را احاطه نموده باشند، كيفيت جوانى تغيير مى نمايد.

كدام ارزش را بايد اختيار كرد؟