جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

اما در همين زمان و به عنوان حمله متقابله ، چشم انداز جديدى در مقابل ما رخ مى نمايد و بر اثر بيدارى شوق ها و شورها و عشق ها در اين سن ، حساسيت زياد مى شود، حتى در نزد طبايع فعال و جدى ، حاكم بر تمام فعاليت هاى نفسانى مى گردد. پس همراه با جهش بدن ، جهش قلب نيز شروع مى گردد.

نزديك شدن اين دو خط سير با يكديگر بر حست اتفاق و تصادف نيست ، بلكه نزديكى آن دو با يكديگر، يكى از دلايل بستگى زندگانى ذهنى و زندگانى خارجى است كه در هر يك از ادوار وجود، مظاهر آن ديده مى شود.(71)

اگر جوانان به وضع طبيعى خود متوجه شوند و از عطاياى الهى آگاه گردند، اگر بتوانند در پرتو سعى و عمل از سرمايه هاى گران بهايى كه در جسم و جان دارند استفاده كنند و آنها را در راه تاءمين سعادت مادى و معنوى خود به كار اندازند، توانسته اند از فرصت بى نظير جوانى و شرايط مساعد آن بهره بردارى نمايند.

(قال رسول الله صلى الله عليه و آله : فلياءخذالعبد المؤ من من نفسه لنفسه ، و من دنياه لاخرته ، و فى الشبيبة قبل الكبر و فى الحيوة قبل الممات .(72) )

رسول اكرم فرموده : بر مرد با ايمان لازم است كه از نيروى خود به نفع خويشتن استفاده نمايد، از دنياى خود براى آخرت خويش ، و در جوانى خود پيش از فرارسيدن ايام پيرى و در زندگى پيش از مرگ .

(و عنه صلى الله عليه و آله : ان لله ملكا ينزل فى كل ليلة فينادى يا ابناء العشرين جدوا واجتهدوا.(73) )

و نيز فرموده است كه فرشته الهى هر شب به جوانان بيست ساله ندا مى دهد كوشش و جديت كنيد و براى نيل به كمال و سعادت خود مجاهده نماييد.

مسؤ وليت شخصى جوان

دوران شباب ، ايام مؤ اخذه و مسؤ وليت شخصى است . سن بيدارى و به خود آمدن است . موقع كار و فعاليت است . كسى كه در بحبوحه جوانى به سعادت خود فكر نمى كند و در راه خوشبختى مادى و معنوى خويش قدم برنمى دارد، جوانى كه با سستى و سهل انگارى بهترين ايام عمر خود را به رايگان از كف مى دهد و از آن فرصت بى نظير قدردانى نمى نمايد، استحقاق توبيخ و كيفر دارد.